Opis obrazu Pabla Picassa «Gourmet»

Od najmłodszych lat mały chłopiec Pablo zaczął rysować pewne szczegóły na obrazach swojego ojca, a rok później napisał bardziej dorosłą pracę pod tytułem «Pikador».

Ponadto rozwój Picassa jako artysty był szybki. Po świetnym ukończeniu Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Madrycie, przyjeżdża do Paryża i prawie codziennie odwiedza tam różne wystawy i muzea, studiując płótna wielkich Velazqueza, El Greco i Goi. Ważną rolę w jego twórczości odegrało duże zainteresowanie twórczością Delacroix, Van Gogha i Gauguina. Doświadczywszy wpływu impresjonizmu, w wieku 20 lat nabył indywidualny styl pisania, a Paryż wywarł na nim takie wrażenie, że w 1904 roku przeniósł się tutaj na zawsze.

Pod koniec 1901 roku Pablo zwrócił się ku nowej gamie malarstwa — w odcieniach błękitu i zimnego błękitu. Po powrocie do Barcelony rozpoczyna się niebieski okres artysty, w którym pisze swoje główne arcydzieła.

W obrazach z okresu «błękitu» przeważają akcenty błękitu i jego odcieni. Jednak to nie jedyna cecha jego twórczości. W tym czasie indywidualność artysty jest najwyraźniej wyrażona. O ile w pierwszych płótnach był ślad postimpresjonizmu i impresjonizmu, a także akademizmu, to w kolejnych pracach były one gatunkowo zasadniczo nowe. Obraz jest już wyraźniej wyrażony, wszystko, co zbędne z kompozycji, zostaje usunięte, a pozostaje tylko to, co najważniejsze, co ujawnia intencję autora, przekazując jego stan emocjonalny.

Obraz «Smakosz» przedstawia smutne dziecko, prawdopodobnie z biednej rodziny, które zjada ostatnią kroplę gulaszu i mały kawałek chleba. Oprócz tych potraw najwyraźniej nie ma nic innego do jedzenia.

W obrazach z «niebieskiego okresu» artysta dość żywo wyraża tematy starości, śmierci, biedy i melancholii. Smutek jest proroczym łącznikiem tego okresu. Przedstawia ludzi zasmuconych i cierpiących.