Opis obrazu Pabla Picassa «Martwa natura z wiklinowym krzesłem»

Syntetyczny kubizm Pabla Picassa rozpoczyna się w 1912 roku. W tym samym roku Picasso napisał także «Martwa natura z wiklinowym krzesłem». Twórczość artysty w tym okresie charakteryzuje się tworzeniem kolaży z różnych materiałów, elementów i faktur. Następnie są łączone w pojedyncze kompozycje. Picasso dodaje do nich czcionki, litery, które pomagają publiczności zrozumieć to, co zostało przedstawione.

«Martwa natura z wiklinowym krzesłem» ma owalny kształt. Jest pełna niewłaściwych elementów: po prawej stronie przypomina szklankę i pół cytryny, a po lewej nóżkę fajki. Jak przystało na syntetyczny kubizm, ta martwa natura zawiera litery JOU (od słowa Journal). Litera J należy w całości do papieru: podobnie jak litera O jest ułożona płasko. Ale litera U znacznie się od nich różni. Jest wytrącony z działania i poddany własnemu ruchowi.

Nieco poniżej znajduje się wzorzyste linoleum, które ma strukturę podobną do wiklinowego krzesła. Dzięki cieniom i paskom, które pokrywają kawałek linoleum, widz przestaje postrzegać go w tej samej płaskiej pozycji, co litery. Martwa natura jest otoczona owalną ramą wykonaną z liny.

Tworząc tę ​​martwą naturę, Picasso celowo chce oszukać widza. Zaprasza publiczność do podziwiania estetyki przedstawionego obrazu, a nie do myślenia o obiektach martwej natury. Ale z tego, co widzą na obrazie, same pytania zaczynają pojawiać się w umysłach odbiorców. W kompozycji każdy przedmiot okazuje się zrównoważony i odpowiada ogólnemu kolorowi.