Opis obrazu Pabla Picassa «Minotaur»

W twórczości wybitnego malarza były okresy związane z określonymi postaciami. Jedną z tych postaci był bohater starożytnych greckich mitów — Minotaur. Ogromny mężczyzna z głową byka i sercem bestii mieszkał w Labiryncie na Krecie, służył królowi Minosowi i zjadał żywych ludzi.

Kiedyś bohater Tezeusz został wysłany do niego na pożarcie. Facet był gotów pożegnać się z życiem, nie znał wyjścia z labiryntu, ale Ariadna (córka Minosa) dała mu nić prowadzącą, która mogła go wyprowadzić z labiryntu. Tezeusz uciekł i uciekł z Krety. O jego późniejszym życiu napisano wiele legend, napisano więcej niż jedno dzieło sztuki, powstały dziesiątki obrazów.

Picassa przyciąga nie sam bohater, ale jego przeciwnik — Minotaur. Artysta tworzy szereg obrazów, których głównym bohaterem jest Minotaur. Impulsem do stworzenia wizerunku Minotaura były zawirowania osobiste i społeczne. To jest wojna domowa w Hiszpanii, rozstanie z żoną i ciąża kochanki. Wizerunek minotaura pojawił się w marcu 1936 roku po wizycie w mieście Juan-les-Pins we Francji.

Minotaur na obrazie Picassa symbolizuje dwoistość właściwą wszystkim ludziom. Najdobitniej przejawia się to w obrazie «Minotaur z martwym koniem przed jaskinią», namalowanym w 1953 roku.

Artysta z niesamowitą dokładnością przedstawia pożądanie i okrucieństwo, dystans, rozpacz i ból. Uśmiechając się do dziewczyny obok niego, Minotaur ściska martwego konia w swoje potężne dłonie i zapraszającym gestem ręki zaprasza dziewczynę, aby podeszła i nacieszyła się przedstawionym spektaklem. Młoda piękność jest przerażona, a osoby w jaskini są nie mniej przerażone. O tym, że Minotaur i dziewczyna nie są tu sami, świadczy para dłoni widoczna w lewym rogu zdjęcia.

Tworząc coraz więcej obrazów Minotaura, artysta stara się pokazać całą złośliwość i małostkowość tego świata. Minotaur to duch czasu, symboliczne przedstawienie człowieka z głową byka.