Opis obrazu Pabla Picassa «Muse»

Opis obrazu Pabla Picassa Muse

Malowany olejem w 1935 roku, wymiary: 130 x 162 cm, znajduje się w Centre Pompidou (Narodowe Centrum Sztuki i Kultury Georges Pompidou) w Paryżu, Francja.

Twórczość tego słynnego artysty jest zwykle podzielona na kilka określonych etapów. Obraz ten należy do okresu surrealizmu 1927-1936, który zawiera w sobie rzeczywistość, paradoksy i fikcję. Następnie artystę porwała młoda Marie-Therese Walter, którą poznał na paryskiej ulicy i namawiała do pozowania dopiero wtedy, gdy pokazywał książkę o swojej sztuce. Następnie da mu córkę.

Cechą charakterystyczną większości ówczesnych dzieł są napięte, bezkształtne i po części przerażające obrazy, powstałe pod wpływem twórczości poetów surrealistycznych oraz emocjonalnego napięcia związanego ze sprzecznymi uczuciami do żony i młodej kochanki. Ta kreacja nawiązuje również do nurtu kubizmu — chęci rysowania przedmiotu w prostych formach i jednocześnie różnych rzutach.

Maria jest przedstawiona na płótnie nago z żółtym albumem i ołówkiem, rysując odbicie, podczas gdy nie wydaje się już tak delikatna i piękna, jej ciepły blask wydaje się stopniowo blaknąć. Druga kobieta jest ubrana, śpi z głową na dłoniach i jest bardzo podobna do pierwszej, ale spokojniejsza i bardziej miękka. Prawdopodobnie tak mistrz przedstawił Maję, która urodziła się poza związkiem małżeńskim w roku malowania. Czerwień i czerń w lustrzanych ścianach trochę przypomina trzecią damę, która jeszcze nie w pełni uciekła się od zapomnienia i prawdopodobieństwa, która wkrótce wdrze się w życie mistrza — Doru Maara.

Rozwiązania kolorystyczne (zieleń, terakota, liliowy, jasnożółty, brązowawoniebieski…) oraz sąsiedztwo zaokrąglonych i ostro zakończonych kształtów wywołują silną reakcję emocjonalną w kontraście oraz ogólne uczucie powoli i systematycznie gęstniejącej atmosfery wraz ze współczuciem dla gasnącej jasnej dziewczyny.





Opis obrazu Pabla Picassa «Muse»