Opis obrazu Pabla Picassa «Rodzina razem»

Życie twórcze Pabla Picassa można wyraźnie wyróżnić według tzw. Okresów: zamiłowania do kubizmu, aktywnej pracy w stylu surrealizmu, postimpresjonizmu, tajemniczych okresów artystycznych «błękitnych» i «różowych».

Rozważana praca «Rodzina razem» z 1903 roku odnosi się do okresu «niebieskiego». A wszystko dlatego, że od 1902 do 1905 roku hiszpański malarz pracował w ciemnych, zimnych odcieniach błękitu. W tym czasie zwrócił się do przerażających i chorych tematów: starości, potrzeb, wszelkiego rodzaju cierpień.

Krytycy sztuki uważają, że impulsem do takich przejawów w sztuce było tragiczne samobójstwo przyjaciela Picassa. W tych latach sam autor również nie cieszył się słońcem, będąc w wielkiej potrzebie.

Wszelkie zamówienia były dla młodego artysty zbawieniem. W 1903 r. Do malarza zwrócił się towarzysz Soler, odnoszący sukcesy krawiec z Barcelony. Klient chciał otrzymać własny portret, swoją żonę i wizerunek rodziny. Obraz «Rodzina razem» jest ucieleśnieniem trzeciego życzenia klienta.

«Rodzina razem» została napisana w gatunku popularnym wśród francuskich impresjonistów — «śniadanie na trawie». Widzimy pozujących członków dużej rodziny: męża i żonę, ich czworo małych dzieci, zwierzaka. Każda twarz jest przedstawiona z indywidualnymi cechami, ale ogólny schemat twarzy jest tego samego typu, co jest bardzo charakterystyczne dla Picassa.

Pośrodku płótna pognieciony biały obrus z owocami, pusty talerz, upadła butelka, a na nim zwłoki królika; z boku — karabin myśliwski.

Choć w portrecie rodzinnym obserwuje się niebieskawą skalę tego okresu twórczości Picassa, obraz ten jest nadal pozbawiony tragedii. Paradoksalnie błękit na tym zdjęciu wydaje się być kolorem ciepłym, przytulnym, przyjaznym i zachęcającym.

Picasso, jak zawsze, był najlepszy: płótno stało się znane na świecie i trafiło do Muzeum Sztuki Nowoczesnej w belgijskim mieście Liege.