Opis obrazu Paula Gauguina «Day of the Divine»

Obraz «Dzień Boskości» został namalowany przez Paula Gauguina w 1894 r. Między tak zwanymi «tahitańskimi» okresami jego twórczości. Jest w Art Institute of Chicago.

Ten obraz stał się częścią wieloletnich badań Gauguina i jego twórczej interpretacji mitologii polinezyjskiej. Główna postać, zwana taaroa, jest centralną postacią panteonu Maorysów, twórcy świata, o którym artysta pisze w swojej pracy «Ancien Culte Mahorie». Na jego cześć dwie dziewczyny po lewej przynoszą, a dwie dziewczyny po prawej wykonują rytualny taniec.

Widać tu pomysłowość artysty i źródła inspiracji. Powtarzające się białe szaty tahitańskich kobiet, bardzo przypominające egipskie, tańczące postacie, jakby zawieszone w powietrzu, i bóstwo przedstawione dokładnie zgodnie z mitami, które fascynowały Gauguina. Trzy nagie postacie na pierwszym planie wydają się reprezentować kreację, ich powolna postawa (postać po prawej jest nawet w pozie podobnej do embrionu) świadczy o przytłaczającej energii boga za nimi.

Na pierwszym planie są krzywizny ich postaci i nakrycie głowy z damskich piór. Woda jest pełna ciekawych kształtów przypominających ameby, które mogą być skałami lub cieniem znikąd. Można przypuszczać, że to tylko formy dekoracyjne, mające na celu nadanie kompozycji własnego nastroju i rytmu. Jednak wielu krytyków sztuki odnajduje tutaj syntetyczne uproszczenia fotografii Bretanii wykonanych w 1888 i 1889 roku. Gauguin stylizuje je na niemal całkowitą abstrakcję.