Opis obrazu Pawła Fiedotowa «swatanie majora»

Zaloty majora to najsłynniejszy obraz rosyjskiego artysty Pawła Andriejewicza Fiedotowa. Jej fabuła jest ściśle związana z prawdziwymi historiami tamtych czasów.

Często zubożali szlachcice starali się poślubić córki kupców, co pozwoliło im otrzymać bogaty posag. W ten sposób wymienili szlachtę na złoto, a kupcy otrzymali dobre koneksje i hojność dla swoich wnuków. Oczywiście nie było mowy o jakiejkolwiek miłości, nie było jej po żadnej stronie.

Podobny obraz widzimy z życia w Fedotowie. Pan młody staje z boku, zakręcając mocno wąsem i myśląc o bogatym jackpocie, który może zdobyć po ślubie. W centralnym tle przestraszona i urocza panna młoda ubrana w bogatą różowo-białą sukienkę (która jest chyba jedyną pozytywną postacią na tym zdjęciu) próbuje uciec przed matką, która autorytarnie krępuje swoją córkę.

W pobliżu jest ojciec dziewczyny, pospiesznie zapinający kaftan surduta, a także zastanawiający się nad korzyściami z nadchodzącego ślubu. Swat staje twarzą w twarz z ojcem rodziny i stara się ukryć podekscytowanie panny młodej. W pobliżu służący, z ironią obserwując, co się dzieje, przygotowuje salę na spotkanie z ważnym gościem. I tylko kotek na pierwszym planie zdjęcia jest zajęty swoim ważnym biznesem, myje twarz z zadowolonym spojrzeniem i nie myśli o zbliżającym się zaręczynach.

Płótno opowiada więc o prostej «sprzedaży» dziewczyny, która została wychowana, wystrojona, wykształcona tylko po to, by potem z zyskiem i zyskiem ją poślubić. Rozumiemy, że przy takim podejściu człowiek zamienia się w rzecz. Przypomnijmy słowa słynnej bezdomnej N. A. Ostrovsky Larisa: «Jestem rzeczą, piękną zabawką». Rzecz, którą możesz sprzedać, jeśli chcesz i czerpać zyski ze sprzedaży.

Współcześni witali obraz z aprobatą, pisały o nim czołowe gazety petersburskie, wskazując, że takie śluby są haniebną plamą na moralności ich czasów.