Opis obrazu Petera Rubensa «Portret kobiety»

Paul Rubens jest typową przedstawicielką renesansu, z charakterystyczną chęcią wywyższania starożytnych obrazów, tworząc jednocześnie prawdziwe arcydzieła malarstwa i rzeźby. Artystka zwraca szczególną uwagę na malowanie kobiecych portretów.

W średniowieczu obraz nagich ciał kobiet był zakazanym owocem, renesans pozwolił spojrzeć na ten temat z zupełnie innego punktu widzenia. Ciało kobiety jest częścią natury, podczas gdy przyroda jest teraz postrzegana jako ucieleśnienie boskiej myśli. Nie ma nic bardziej boskiego niż piękno kobiecego ciała.

Piękno większości kobiet Rubenova dalekie jest od ogólnie przyjętych idei, zarówno z jego współczesnej epoki, jak i współczesności. Artysta przedstawia kobiety o wspaniałych formach, darzy je szczególną miłością i szacunkiem. Należy zauważyć, że kobiety o takiej figurze przyciągały malarza nie tylko w pracy, ale także w życiu osobistym. Wizerunki obu jego żon znajdują odzwierciedlenie w wielu pracach artysty.

Nie należy jednak myśleć, że modelami obrazów Rubensa były tylko kobiety. W ciągu 8 lat mojego pobytu we Włoszech namalował dziesiątki portretów mężczyzn, kobiet i dzieci, głównie przedstawicieli klasy arystokratycznej. Każdy obraz zachwyca grą kolorów, artystka umiejętnie posługuje się światłem i cieniem, z wielką miłością odwzorowuje najdrobniejsze drobinki i detale.

Artysta zwraca szczególną uwagę na oczy i dłonie modelek. Większość przedstawionych na portretach wygląda prosto i pewnie, z uśmiechem na ustach. Artysta nie boi się podkreślić niedoskonałości kobiecego ciała, wręcz przeciwnie, podkreśla to, ale robi to z taką inspiracją, że widz nawet nie myśli o próbie śmiechu z takiej wizji kobiecego piękna.

Prace Rubensa odzwierciedlają rodzący się barok, którego ociężałe piękno ustępuje wciąż chęci oddania żywej rzeczywistości.