Opis obrazu Pietera Bruegla «Duże ryby jedzą małe»

Holenderski mistrz grafiki i rysunku Pieter Bruegel starszy, znany pod pseudonimem «Chłop», jedną ze swoich pierwszych kartek «Duże ryby jedzą małe» w 1557 roku wykonał na podstawie rysunków i podpisał zmarłym już wówczas Boschem.

Praca Boscha zadziwiła i zaimponowała Bruegelowi, a fałszywe autorstwo zostało przypisane, aby zadowolić bogatych klientów. Grawerowanie jest interesujące ze względu na swoje znaczenie semantyczne i przekazuje ideę, że każdy jest jednocześnie drapieżnikiem i ofiarą.

Bruegel w swoich pracach mówi, że nigdzie i nikt nie wie, co się dzieje w rzeczywistości, a co wydarzy się w następnej sekundzie. Malarz żył w okrutnej erze hiszpańskiego zniewolenia i inkwizycji, ale wiedział, jak się śmiać i rozśmieszać ludzi. Przed sarkastycznymi oczami Bruegla nic nie mogło uciec.

Groteska przejawiała się zarówno w malarstwie gatunkowym, jak iw opowieściach gospel. Nie interesując się konkretną osobą, nie miał złudzeń co do ludzkości: nieszczęśliwa, słaba i leniwa. Znaczenie dzieł Bruegla szybko dotarło do współczesnych, bo ilustracje zaczerpnięto z przysłów.

Rycina jest uderzająco nowoczesna i ilustruje holenderskie powiedzenie ludowe. Na zdjęciu ogromna ryba z rozerwanym brzuchem i otwartą paszczą, z której wypadają inne małe rybki. Te z kolei sprawiają, że ryba jest mniejsza, a średniej wielkości ryba z otwartą paszczą leci w powietrzu nad wodą, mając nadzieję, że złapie zdobycz.

Na wzgórzu można zobaczyć stworzenie podobne do człowieka z rybim ciałem, które już ciągnie swoją zdobycz w paszczy. Tak więc Bruegel przedstawia świat ludzi, w którym silny pożera słabych, ale może też paść ofiarą większej istoty.