Opis obrazu Raphaela Santiego «Adam i Ewa»

Fresk na suficie, mozaika. Rozmiary: 120 na 105 cm Datowane 1509-1511. Znajduje się w Stanza della Senyatura, Pałac Apostolski, Watykan.

Wspomniana strofa — przetłumaczona z włoskiego jako pokój — to gabinet Papieża, najbardziej znany z tego, że został namalowany na ścianach i suficie przez jednego z największych artystów renesansu w historii świata. To w tym pomieszczeniu znajduje się znane dzieło mistrza — «Szkoła Ateńska».

Charakterystyczne krzywizny obrazu tłumaczy zakrzywiona konstrukcja sklepienia i bliskość innych dzieł. Malowanie na mokrym tynku dopełniają drobne złote mozaiki, które zastąpiły tło, ale nie pozbawiły kawałka objętości i dodały dodatkowego, być może zbędnego luksusu.

Inna nazwa dzieła — «Upadek» — nawiązuje do podstawy fabuły, zapożyczonej z tradycji chrześcijańskiej. Biblia opisuje wydarzenie, kiedy kobieta uległa namowom szatana, aby skosztować owocu drzewa poznania dobra i zła, namówiła swego męża, pierwszego mężczyznę, do spróbowania. Wysłuchał jej pomimo ostrzeżenia, że ​​może to doprowadzić do śmierci. W rezultacie ludzie zostali wygnani z ogrodu Eden, stracili łaskę Boga i stali się śmiertelnikami.

Uważa się, że ideę właśnie takiego obrazu kuszącego węża (pół dziecka) i ogólnych wizerunków Adama i Ewy, Rafael zapożyczył z prac innego wybitnego niemieckiego współczesnego artysty A. Durera. Plastyczność i miękkie formy postaci ludzkich podkreślone są przez zastosowanie kontrpostów, gdy ułożenie różnych części ciała (w tym przypadku linii ramion i bioder, zwłaszcza kobiecych) jest przeciwne, ale razem tworzą harmonię. Zamieszki w świecie roślin Edenu wyrażają się w rysunkach wielu drzew i traw, które, jak na większości obrazów z tego okresu, częściowo zakrywają nagość ludzi. Staranny dobór kolorów, świetlista skóra i wyraz twarzy nadają freskowi spokój i wzniosłość, wśród których mroczny wąż martwi się i zapowiada nieuchronne nieszczęście.