Opis obrazu Rembrandta «Autoportret»

Rembrandt to XVII-wieczny malarz holenderski. Namalował ponad 90 swoich portretów. I namalował swój najsłynniejszy autoportret w 1640 roku, będąc już znanym i uznanym artystą. Rembrandt zasłynął jako malarz portretowy.

Wśród innych słynnych autoportretów wyróżnia się praca z 1640 roku. Pokazano tutaj pewnego siebie mężczyznę ubranego w modę z XVI wieku. Tutaj podkreślił swoje duchowe pokrewieństwo z wielkimi poprzednikami Wielkiego Renesansu.

Rembrandt na zdjęciu ma 34 lata i demonstruje w nim swoje społeczne znaczenie i pozycję. Jego ubrania są bogate, obszyte drogim futrem. Masywny łańcuszek na szyi. Spojrzenie artysty jest melancholijne i pewne. Tło obrazu nie przyciąga uwagi, jest neutralne. Dlatego uwagę widza przykuwa jedynie sama postać artysty.

Rembrandt malował się w różnych ubraniach. Może to być ubranie kupca z Amsterdamu z futrzanym wykończeniem, wisiorkami i ciężkim łańcuchem lub skromne ubranie z prostym beretem na głowie.

Autoportret dla Rembrandta jest wyrazem siebie i swojego wewnętrznego świata. Najmniejszą zmianę własnej duszy wyraził w autoportrecie. Całe bogactwo ludzkich emocji i ekspresji, postawy ciała i ułożenia rąk, Rembrandt chciał wyrazić farbami, przedstawiając portret. W swojej pracy dopracował każdy szczegół, starał się pokazać niuanse ludzkiej twarzy, przedstawić na płótnie wewnętrzny świat każdego człowieka, w tym jego samego.

Autoportret z 1640 r. Opatrzony jest podpisem i datą, poniżej autoportretu (w języku starolenderskim).

Rembrandt był wyjątkowym artystą w swoim wieku, ale jego współcześni go nie rozumieli. Pamięta się o Rembrandcie w XIX wieku.

Autoportret Rembrandta z 1640 roku jest wystawiany w National Gallery w Londynie.