Opis obrazu Salvadora Dalego «Dezintegracja stałości pamięci»

Ekscentryczny hiszpański surrealista Salvador Dali, dzięki swoim wyjątkowym obrazom, dał początek wielu mitom i nierozwiązanym tajemnicom.

Surrealizm jako gatunek w pełni znalazł swoje ucieleśnienie dzięki darowi Dali. Wiele jego dzieł znajduje się obecnie w Florida Museum poświęconym pamięci wielkiej sztuki surrealistycznej i współczesnej. Jest praca «Dezintegracja trwałości pamięci». Już sama nazwa sprawia, że ​​z zainteresowaniem nasyca się treścią płótna, a hiszpański artysta hojnie obfituje w niespodzianki i niesamowitą płodność fantazji.

«Dezintegracja» powstawała przez dwa lata, ukończona w 1954 roku. Częściowo powtarza napisaną wcześniej «Trwałość pamięci». Te same tarcze zegarków kieszonkowych roztopione w przestrzeni, odległa skała i gałąź po lewej stronie płótna są idealnie powielone w dwóch wymienionych pracach. Dopiero wszystkie obiekty kompozycji w nowej kreacji rozpadają się — rozpadają się w niesamowity sposób.

Pokazano drewniany stół w lewym rogu pocięty na identyczne cegły. Dodano rogi nosorożców, aby wyglądały na wyprostowane i skierowane gdzieś w dal. Wisząca w powietrzu gałązka jest podzielona na kilka części; zegar na nim wciąż topi się i wygina, tylko wskazówka w nowej wersji starego obrazu jest oderwana od białej tarczy.

Rozpadające się przedmioty są zanurzane pod wodą. Ocean, głęboka woda surrealiści kojarzyli się z ludzką podświadomością, tajemniczą, niezrozumiałą, ale mającą własną logikę. Gładka powierzchnia wody Dalego zawieszona jest na innej gałęzi, przypomina plastikowe lustro.

Co genialny artysta chciał powiedzieć dziwnym imieniem i nie mniej niezwykłym obrazem? Hiszpan nie zawsze wyjaśniał zdjęcia, zostawiał dużo miejsca na myśli i wyobraźnię widzów.

Niech plastikowy zegar symbolizuje czas, który można postrzegać jako szybki lub wolny. Ale ryba z czerwonym okiem, cudowna maska ​​w pobliżu i «rozpad» obrazu sprawiają, że każdy głęboko zastanawia się i wyraża swój własny, niepowtarzalny sposób myślenia.