Opis obrazu Salvadora Dalego «Łabędzie odbijane w słoniach»

Słynny hiszpański artysta Salvador Dali stworzył obraz «Łabędzie odbite na słoniach» w 1937 roku. U zarania swojej twórczości Dali lubił impresjonizm i kubizm, a następnie zaczął pisać w gatunku surrealizmu, uważając się za jedynego prawdziwego przedstawiciela tego nurtu. W swoich obrazach Dali zastosował własną metodę, którą określił jako «działanie paranoidalne».

W ten sposób napisane są łabędzie odbite w słoniach, które są podwójnym obrazem ucieleśniającym iluzje wizualne i halucynacje. Płótno powoduje niejednoznaczną interpretację. Dzięki odbiciu w jeziorze można zobaczyć, jak części różnych obiektów przenikają się nawzajem: łby łabędzi zamieniają się w głowy słoni, a gałęzie ciemnych nagich drzew stają się ciałami słonia. Dlaczego słonie? Wiadomo, że były to ulubione zwierzęta Dalego, uważał je za doskonałe stworzenia ze względu na ich delikatną i oddaną opiekę nad młodymi. Ten obraz ma odzwierciedlać nieporozumienia artysty z rodzicami.

Po lewej widać człowieka zgarbionego i odwróconego od wody. Nie wiadomo, co się stanie, jeśli się odwróci — może miraż z łabędziami i słoniami zniknie? Postać ludzka potęguje uczucie niepokoju, niewygodną i przytłaczającą atmosferę, ale jednocześnie głębokie zanurzenie w tym, co się dzieje. Uważa się, że osoba na zdjęciu jest autoportretem samego Dalego.

Obraz oparty jest na jesiennych krajobrazach Katalonii. Pędzel artysty ukazuje wyraźny kontrast między chłodną powierzchnią wody a szorstkimi grzbietami otaczających skał. Horyzont na zdjęciu nie jest pusty: w oddali widać kilka budynków, żaglówkę. Ale kompozycja jest tak skonstruowana, że ​​kluczowe postacie mocno przykuwają uwagę, tworząc konflikt między tym, co realne, a tym, co nierzeczywiste — to główna idea obrazu.