Opis obrazu Salvadora Dali «Ostatnia wieczerza»

Wielki mistrz surrealizmu, Salvador Dali, napisał Ostatnią wieczerzę w 1955 roku. Obraz znalazł swoje miejsce w Washington National Gallery. Płótno zostało namalowane skomplikowaną techniką, do jego stworzenia użyto materiałów fotograficznych. Tworzy tradycyjną fabułę, przedstawiając ją z futurystycznego punktu widzenia.

Artysta przedstawił spotkanie przy jednym stole Chrystusa i jego naśladowców. Tutaj widzimy uderzający kontrast ze słynnym dziełem Leonarda da Vinci. Ustawienie i postacie Dalego są zupełnie inne. Wszystko na płótnie jest minimalistyczne i autentyczne.

W centrum uwagi znajduje się stół pokryty białą ceratą; można to ocenić po charakterystycznych śladach zagięć, które autor szczegółowo opisał. Wszystkie postacie na obrazku ubrane są w śnieżnobiałe tuniki, siedzą, pokornie pochylając głowy, wsłuchując się w mowę Wszechmogącego.

Cała sytuacja bardziej przypomina spotkanie szefa z podwładnymi niż obiad Jezusa z uczniem. Trudno to nawet nazwać posiłkiem, ponieważ na stole są tylko dwie kromki chleba i kieliszek wina.

Wygląda na to, że przewodniczący po prostu przedstawia swojemu personelowi pewne innowacje lub przedstawia im swoje pomysły. Istnieje wersja, w której artysta chciał w ten sposób narysować analogię z Panem w epokach pierwszej «Ostatniej Wieczerzy» i rozumieniem Pana w naszych czasach.

Obraz zdecydowanie niesie ze sobą przesłanie moralne. Jest pełen światła i lekkości. Przez przezroczyste okna otwiera się przed nami krajobraz o nieziemskim pięknie: czyste, błękitne niebo rysują brzoskwiniowe chmury nad srebrzystymi pasmami górskimi.

Widać, że pomieszczenie, w którym toczy się akcja obrazu, jest wysokie, najprawdopodobniej jest to najwyższe piętro jakiejś współczesnej rangi. W ten sposób ukazuje nam się wielkość i szczyt moralności nauczania moralnego.