Podczas swojego życia Sandro Botticelli był znanym malarzem, do którego często zwracano się z zamówieniami na portrety. Jedną z chętnych na zamówienie portretu była Simonetta, jedna z najpiękniejszych kobiet renesansu. «Portret młodej kobiety» z lat 1476-1480 uznawany jest za jeden z najbardziej udanych portretów artystki.
Piękno Simonetty zachwyciło wielu artystów i książąt, nawet za jej życia nazywano ją «Nieporównywalną». Uważano, że to Simonetta stała się wzorem dla obrazu Narodziny Wenus. Simonetta zmarła w młodym wieku, ale dla wielu osób przez kilka stuleci po jej śmierci służyła jako symbol wiecznej młodości.
W Portrecie młodej kobiety artystka podąża za tradycyjnym stylem Filippo Lippi — powracając do obrazu o surowym profilu z wdzięczną sylwetką.
«Portret młodej kobiety» pozwala spojrzeć na urodę dziewczyny, którą artystka podkreśliła licznymi wstążkami i perełkami w warkoczu. Twarz Simonetty wyraża spokój, w niektórych momentach można złapać nuty smutku. Patrzy w dal zamyślonym wzrokiem, co nie pozwala widzowi odgadnąć, co myśli modelka. Jej wąskie usta odzwierciedlają wewnętrzną powściągliwość.
Portret przedstawia ciemny pokój z oknem, w którym widać tylko niebo. Jest tutaj symbolem niezamężnej pozycji dziewczyny.
Rodzina Vespucci, z której urodziła się dziewczyna, słynęła w tym czasie ze swojego bogactwa. Ale poza tym Vespucci byli znani wszystkim dzięki wdziękowi i inteligencji członków rodziny, co można zauważyć na portrecie Botticellego.
Opis obrazu Sandro Botticellego «Portret młodej kobiety»