Światosław Nikołajewicz Roerich, syn Mikołaja Konstantinowicza Roericha, uważany jest za swojego narodowego artystę zarówno w Indiach, jak iw Rosji. Jest postacią uderzającą i naprawdę wyjątkową. Oprócz działalności artystycznej Światosław, podobnie jak jego ojciec, zajmował się działalnością publiczną. Od dzieciństwa interesował się malarstwem, modelarstwem, naukami przyrodniczymi. Studiował w Stanach Zjednoczonych, najpierw na Columbia University, a następnie na Harvardzie. Po powrocie do Indii poślubił słynną aktorkę Devikę Rani, która stała się muzą artysty i jego stałą modelką.
We wszystkich swoich pracach Roerich rozwinął zasady koloryzmu określone przez jego ojca — ale generalnie prace jego syna są znacznie jaśniejsze i bliższe estetyce kulturze indyjskiej. Styl artysty jest łatwo rozpoznawalny, jego gatunkowe płótna to sceny z rodzaju świecącej kolorami fantasmagorii, nabierającej czasem wręcz kosmicznego brzmienia.
Światosław Nikołajewicz rozpoczął karierę jako malarz portretowy i odniósł wielki sukces w tym gatunku. Z pomocą głębokiej empatii starał się zawsze zrozumieć charakter portretowanej osoby, zagłębić się w istotę swoich doświadczeń. «Udany portret to coś więcej niż zwykłe podobieństwo» — powiedział artysta. Później Roerich Młodszy zaczął zajmować się różnymi gatunkami, ale znajomość natury ludzkiej i anatomii ludzkiej twarzy niezmiennie pomagała mu tworzyć dzieła wiarygodne i wirtuozowskie.
Istnieje kilka autoportretów Svetoslava Roericha, wykonanych przez niego w różnych latach jego życia, ale najsłynniejszy z nich jest pomalowany w odcieniach beżu i brązu. Na tym zdjęciu mistrz przedstawił się w indyjskich ubraniach. Mimo stosunkowo młodego wieku whisky Światosława dotykają siwe włosy, siwiznę widać też na brodzie. Faliste brązowe włosy zaczesane do tyłu, duże brązowe oczy wyglądają na poważne i zmartwione. Zadbane dłonie z długimi, cienkimi palcami są złożone w kolanach. Artysta z głębokim światem wewnętrznym — to słowa, które przychodzą na myśl, patrząc na ten autoportret.
Opis obrazu Svetoslava Roericha «Autoportret»