Rozkoszne wyrafinowane piękno, wdzięk, szlachetność pochodzenia i delikatny głos na zawsze urzekły wielkiego artystę rosyjskiego pochodzenia Światosława Roericha. Następnie, w 1945 roku, Devika Rani (Rani to pseudonim) zgadza się zostać żoną i muzą słynnego mistrza.
Była znaną i szanowaną indyjską aktorką. Początek kształtowania się przyszłej kariery przypada na studia w Anglii na Akademii Sztuk Dramatycznych, a następnie podejmuje studia nad sztuką makijażu i projektowania na tekstyliach w jednej ze słynnych pracowni artystycznych, kończąc kursy z zakresu sztuk użytkowych.
W tym samym miejscu, w Londynie, poznaje reżysera filmowego Himanshu, który zobaczył przyszłą aktorkę w Devik i zachęcił ją do działania na jednej taśmie. Film przyniósł jej sławę i światową sławę. Jednak po chwili śmierć dopada jej małżonka, a Devika sama musi zajmować się produkcją filmów.
Tylko dla jednej z tych taśm trzeba było wykonać dekoracje, a potem los konfrontuje ją ze Światosławem Roerichem.
Dwie pokrewne dusze odnalazły się i niezauważalnie dla siebie zakochały się w pierwszych dniach komunikacji. Ślub odbył się w 1945 roku w Dolinie Kullu.
Dla niego stała się muzą i towarzyszką wszystkich jego spraw.
Ten portret został namalowany olejem, jesienią — rok po ślubie. Przenika go delikatność uczuć i głębia emocji
Urzekła go czarująca kobiecość i delikatna, czysta dusza aktorki. Przedstawiał ją na swoich płótnach, często z kwiatami w dłoniach. Jej cienkie, wdzięczne palce z lekką nieważkością ledwo dotykały płatków, a on miał prawdziwe wrażenie, że sama delikatnie dotykała artysty.
Wymieszanie palety barw uwydatniło całe naturalne piękno kobiety, nadając wyglądowi liryzmu i łącząc cechy światowej sztuki portretu i sztuki indyjskiej.
Opis obrazu Svetoslava Roericha «Devika Rani-Roerich»