Vincent Van Gogh jest autorem wielu arcydzieł, które dopiero po jego śmierci zostały uznane za genialne. Ten artysta to fenomen, który ujawnił i osłabił styl postimpresjonizmu. Jego pragnienie jasnych kolorów, niezwykłych obrazów i predyspozycja do zmysłowych, płynących z serca impulsów sprawiły, że obrazy te stały się najbardziej znane i rozpoznawalne na całym świecie.
«Arlesienne» jest dziełem mniej popularnym, ale też godnym uwagi. Choćby dlatego, że ma tytuł jednego z najbarwniejszych obrazów słynnego artysty.
Madame Ginout zgodziła się pozować dla Van Gogha do portretu. A jej poza, zamyślenie, obojętny wyraz twarzy, zagubiony wzrok ma w sobie coś chwytliwego, zmuszającego do wczucia się w bohaterkę. Cały obraz kobiety wydaje się przesycony smutkiem i tęsknotą. Zauważono, że Madame Ginoux rzeczywiście cierpiała z powodu pewnych okresów melancholii.
Wyzywająco jasnożółte tło niejako symbolizuje, jak pełny i piękny jest otaczający świat, a twarz kobiety wydaje się ciemniejsza, szara, matowa, co z kolei wskazuje na wewnętrzny stan osoby. Tutaj Van Gogh bardzo umiejętnie stworzył psychologiczne tło, odzwierciedlając to w portrecie. Udało mu się zobaczyć Madame Ginę szlachetną, spokojną i być może trochę obojętną.
Nie sposób nie zwrócić uwagi na to, jak mocno wzmocnione są kontury obiektów — to kolejna cecha pracy. Ten szczegół dodatkowo strukturyzuje i podkreśla wizerunek Harlesa. I w pewien sposób sam autor przekazuje swój wewnętrzny świat poprzez portret osoby, którą pisze. Charakter i nastrój portretu wzmacnia swoim spojrzeniem na rzeczy: gdzieś wyolbrzymia, a gdzieś umniejsza emocje. Mówiąc o zmysłowej i wrażliwej naturze Vincenta Van Gogha, można raczej skłaniać się ku pierwszej opcji.
Opis obrazu Vincenta Van Gogha «Arlesian»