Opis obrazu Vincenta Van Gogha «Biały dom nocą»

Obraz został namalowany przez wybitnego holenderskiego artystę Vincenta Van Gogha na krótko przed jego tragiczną śmiercią. Ponadto znana jest dokładna data powstania płótna — 16.06.1890, około godziny ósmej wieczorem. Dokładność ta została ustalona dzięki astronomom, którzy wyjaśnili, że gwiazda i otaczająca ją poświata, przedstawiona na zdjęciu, to nic innego jak Wenus. W tym czasie świeciła szczególnie jasno, co zwróciło uwagę artysty, który uchwycił Wenus w jednej małej francuskiej gminie.

Arcydzieło przez długi czas zaginęło z pola widzenia artystów, naukowców, krytyków i kulturoznawców, zostało odkryte dopiero pod koniec XX wieku: zostało wystawione w Ermitażu w Petersburgu i nadal należy do tego muzeum.

W 1890 roku artysta często maluje w domu. Te ostatnie uosabiają dla mistrza twierdzę bezpieczeństwa, pacyfikacji, ciepła, komfortu. Ale najwyraźniej już czując swoją nieuchronną śmierć, Van Gogh często dodaje ciemne odcienie do przyjemnych odcieni, symbolizując niepokój i niepokój.

Technika wykonania arcydzieła jest dość obszerna, co pozwala widzowi — zarówno amatorowi, jak i zawodowcowi — zanurzyć się w wydarzeniach rozgrywających się w przedstawionym mieście.

Na tym obrazie możemy zaobserwować niepokój: wydawać by się mogło, że ukazany jest ładny biały dom, zmierzch, świecąca gwiazda, w stworzeniu której artysta nie odbiega od pisma; pastelowe kolory również dodają spokoju; Ogólnie atmosfera prowincjonalnego miasta w nocy jest oddana bardzo dokładnie i spokojnie.

Jednak w kobiecie niespokojnie wędrującej z domu nocną drogą, w samym stylu pisania tego płótna, jest pewne odrętwienie, bezruch, które nadają obrazowi odcienie niepokoju, a nawet pewnego rodzaju nerwowości. Van Gogh odczuł ich na poziomie emocjonalnym na krótko przed tragedią.