Opis obrazu Vincenta Van Gogha «Czaszka»

Malowanie czaszki sięga okresu twórczości artysty w Antwerpii, kiedy to studiował w Royal Academy of Arts, uzyskując klasyczne wykształcenie uniwersyteckie.

Szkielety i czaszki — jako podstawa anatomii — były obowiązkowe w akademickim programie rysowania. Tworząc styl twórczy artysty, potrzebował wielu godzin praktyki. Wśród obrazów «anatomicznych» Van Gogha można również wymienić takie obrazy jak «Czaszka z palącym się papierosem», które stały się rodzajem «buntu» przeciwko nudnemu treningowi z czaszkami.

Jak wiecie, przez długi czas głównym tematem twórczości artystów holenderskich był obraz życia i życia chłopskiego, pełen szacunku stosunek do ludzkich obrazów, które zostały również zaszczepione w Vincentie Van Gogh. Gatunek malarstwa portretowego, który był trudny dla Van Gogha, nie doczekał się właściwego rozwoju właśnie z powodu praktyki anatomicznej na akademii sztuk pięknych. Te obrazy, które społeczność ludzi sztuki bardzo sobie ceni, sam artysta ostro skrytykował, wstydząc się własnej «nieudolności».

Szerokie i pewne pociągnięcia tworzą doskonałą objętość czaszki na obrazie Van Gogha, harmonijny okrągły wzór kresek w kolorach ochry, zieleni i czerni tworzą szczególną dynamikę statycznego przedstawionego obiektu, taka magia pędzla jest charakterystyczna dla wszystkich prac Vincenta Van Gogha i została zauważona już w latach studenckich. Ostre linie wyznaczające granice przejścia z jednej kości do drugiej, bezdenne, czarne wgłębienia w oczodołach — wszystko to wskazuje, że artysta znacznie bardziej lubił malować żywych ludzi.

«Zębata czaszka» z ostro zarysowanym ostrym nosem wygląda przerażająco, jakby szczęki miały się otworzyć i powiedzieć widzowi coś złośliwego, zaskakującego. To uczucie powstaje dzięki klarowności form i grze kolorów w kontraście, stworzonej przez artystę na wczesnych etapach treningu.