Prawdopodobnie wszyscy znani malarze portretowi nie raz przedstawiali się na płótnach. Dla niektórych ścieżka twórcza zaczęła się od tego, podczas gdy inni malowali swoje obrazy na samym końcu. W 1880 roku z własnym autoportretem rozpoczął działalność twórczą, obiecujący artysta Valentin Serov, który uczył się sztuki u samego Repina. Od urodzenia dorastał w rodzinie utalentowanych rodziców, co odegrało ważną rolę w rozwoju jego zdolności artystycznych. Obraz przedstawiający młodego malarza jest namalowany olejem na płótnie. Nie ma na nim wyraźnych linii, obraz składa się z pociągnięć. W kompozycji kolorystycznej dominują zielonkawo-szare i jasnobrązowe odcienie. Artysta miał niesamowitą umiejętność wyrażenia charakteru i stanu umysłu człowieka, być może dlatego nazywano go mistrzem w malowaniu portretów. Na płótnie widz widzi głębokie, szmaragdowe oczy Serowa, które mają atrakcyjny, a nawet pod pewnymi względami hipnotyczny efekt. Jego spojrzenie jest uważne i skupione. Oczy, jak wiadomo, są w stanie odzwierciedlić istotę osoby, a artysta miał bardzo złożony i sprzeczny charakter. Jego lekko falujące brązowe włosy opadają na czoło niesfornymi kosmykami. Twarz artysty jest otoczona małą brodą i linią wąsów nad ustami w tym samym kolorze co włosy i brwi. Światło pada na płótno z prawego rogu obrazu, co podkreśla prostą i prawidłową linię jego nosa. Usta Serova są mocno ściśnięte, co jest charakterystyczne dla złożonej i zamyślonej osobowości twórczej. Napisanie własnego autoportretu było dla Sierowa na swój sposób osobistym sprawdzianem umiejętności. Dokonał głębokiej analizy swojego wyglądu i zareagował na to krytyką.
Opis obrazu Walentina Serowa «Autoportret»