Opis obrazu Walentyna Serowa «Dziewczyna oświetlona słońcem»

Podbity delikatną twarzą i dziecinnie naiwnym spojrzeniem, Serow wybrał na to zdjęcie swojego kuzyna. Mashenka Simonovich okazał się dla niego muzą i bodźcem do kreatywności. Ta dziewczyna stała się dla autora czymś naprawdę bliskim i drogim, dlatego po obrazie «Dziewczyna z brzoskwiniami» w 1888 roku «Dziewczyna w słońcu» nieznacznie zmieniła styl pisania. Pozostaje tylko tyle, że zdjęcie przedstawia młodych ludzi, a artysta nie odmówił wykonania portretu. Autor postanowił namalować nowy portret na tle bujnej natury posiadłości w Domotkanowo. Portret jest pełen życia i blasku. Kolorystyka i nasycenie odcieni podkreślają letni motyw. Wszystko dookoła jest zielone i pełne aromatów, słońce gra bez końca promieniami, ogrzewając ziemię. Gdzieś w oddali zmęczona palącym słońcem dziewczyna usiadła, by odpocząć w cieniu drzew. Nawet chowając się pod drzewami, nie mogła całkowicie ukryć się przed zestawem słonecznym, dlatego opierając się o drzewo, próbowała całkowicie się ukryć. Cechy dziewczyny mówią o jej pochodzeniu i miejscu, w którym dorastała. Piękne rosyjskie rysy, jasny rumieniec na policzkach, lekko zamyślony, ale prawdziwie radosny i spokojny. Ta praca nie pozostawiła nikogo obojętnym, w jej pamięci pozostało wiele entuzjastycznych odpowiedzi. Ale byli też tacy, którzy nazywali to dzieło impresjonistycznym. Jednak sam autor niestrudzenie argumentował, że nie ma w nim cienia wrażenia, po prostu przekazał swoje głębokie uczucie zachwytu i emocji z prawdziwym rosyjskim pięknem. Był to także jeden z jego ulubionych. Nie ukrywając zamiłowania do subtelnych i ziemskich uczuć, autor nie wahał się napisać do swojej siostry, oddając jej dziecinne rysy i dorosły wygląd, zmysłowe ciało i głowa, pogrążone w myślach. Na zdjęciu dziewczyna wydaje się bawić się słońcem i jest z nią.