Rok, w którym powstał ten autoportret, okazał się dla artysty bardzo trudny pod każdym względem. Z jednej strony stracił żonę, ona umarła, zostawiając z nim jego dzieci. To był dla niego prawdziwy cios. Z drugiej strony ten rok był bardzo owocny dla jego kariery artystycznej. W tym momencie miał dość udaną i twórczą pracę, która pozwoliła mu uczestniczyć w życiu publicznym kraju. Został zatwierdzony jako profesor w szkole, co dało mu poczucie uznania.
Na zdjęciu przedstawił siebie jako dorosłego i dostojnego mężczyznę w wieku trzydziestu siedmiu lat, jego ufne spojrzenie skierowane jest dokładnie na widza, wygląda przenikliwie i spokojnie. Cały jego wygląd sugeruje, że jest pewny siebie i odniósł znaczny sukces życiowy. To jeden z najlepszych okresów w życiu twórczym artysty i zdawał sobie z tego sprawę zarówno w życiu, jak iw malarstwie. Trudno przecenić jego rolę w sztuce. Kolorystyka obrazu jest dość ciemna, ale te kolory są dość ciepłe. Przedstawiony jest na wpół obrócony, a za nim wszystko jest pomalowane na ciemny kolor, który rozjaśnia się bliżej jego głowy.
Perov na portrecie ma długą, a nawet gęstą czarną brodę, włosy tego samego koloru. Włosy są przedstawione w lekkim bałaganie, a pierwsze łysiny są już widoczne. Przedstawiono go w ciepłej kurtce, prawdopodobnie wykonanej z aksamitu lub innego gęstego materiału, z kołnierzem i mankietami. Pod kurtką widoczna jest biała koszula. Na prawej dłoni, która również jest na obrazku, znajduje się pierścień potwierdzający, że jest żonaty. Można to uznać za rodzaj hołdu dla jego żony.
Opis obrazu Wasilija Perowa «Autoportret»