Opis obrazu Wasilija Perowa «Śpiące dzieci»

Rosyjski artysta Perov wiedział, jak znaleźć piękne cechy w zwyczajności i pokazać je w najlepszym świetle na swoich obrazach. Praca «Śpiące dzieci» powstała w 1870 roku. Na płótnie widzimy bezpretensjonalną scenę gatunkową. Dwoje dzieci leży w starej stodole, pogrążonych w spokojnym, głębokim śnie.

Uderzające jest ubóstwo środowiska. W rustykalnej szopie na podłodze leży słoma, z boku widoczny wiklinowy kosz z rzeczami. Dzieci przysiadły na zmiętym prześcieradle. Dziewczyna leży na poduszce z głową opartą na dłoni.

Można zauważyć, z jakim niepokojem i czułością pisze o śpiących dzieciach Perov. Mimowolnie zaczynasz podziwiać piękno i naturalność ich stanu. Boso, skromnie ubrani, ci faceci wydają się szczęśliwi w swoim słodkim zapomnieniu. Dziewczyna ma na szyi proste koraliki. Ale nawet przy tak elementarnej pojedynczej dekoracji naturalne piękno bohaterki jest natychmiast zauważalne.

Chłopiec prawie w całości leży w cieniu, pokryty futrzaną matą. Postać dziewczyny jest oświetlona ciepłymi promieniami słońca, które przedostały się do stodoły. Ale to nie przeszkadza jej spać w zdrowym śnie niemowlęcia.

Malarz wykonał świetną robotę przy najdrobniejszych szczegółach płótna. Widzimy z jaką starannością przedstawiona jest każda słomka, pręty dużego kosza, fragmenty tkaniny i figurki dzieci. Kolorystyka obrazu wydaje się monotonna, ale jest zdecydowanie ciepła i uduchowiona.

Podstawą obrazu są kolory brązowy, żółty i pszeniczny. Na skórze facetów widoczna jest opalenizna i rumieniec. Ich spontaniczność przyciąga i nie pozwala odejść od obrazu. Autorowi udało się skutecznie urzeczywistnić ideę malarstwa rodzajowego metodami artystycznymi. Doskonała gra cienia i światła na płótnie świadczy o wysokich umiejętnościach artysty.

Obraz «Śpiące dzieci» spodobał się krytykom i wysoko ocenił światową społeczność kulturalną. Można ją zobaczyć w słynnej kolekcji Tretiakowskiej.