«Autoportret» datowany jest na 1901 rok. Na nim Wasilij Dmitrievich Polenov ma około sześćdziesięciu lat. Ten człowiek był obdarzony wieloma talentami i interesował się różnymi dziedzinami sztuki.
V. Polenov był pionierem, podejmującym badania i rozwój tych dziedzin, które przed nim uważane były za nie warte uwagi mistrza fundamentalnego. W wyniku tych badań malarz sprzyjał ukształtowaniu się nowego typu unikatowych artystów oraz, jak można zaobserwować we współczesnym świecie, nowego stylu i trendów w sztuce.
Podczas pisania tego obrazu Wasilij Dmitriewicz niewiele napisał, koncentrując się na rozwoju i tworzeniu scenografii teatralnej. Niestety «Autoportret» nie daje możliwości poznania i docenienia artystycznych cech mistrza. Przywiązywał wielką wagę do technologii, próbował i był otwarty na wszystkie nowe kierunki. Pejzaż zajmuje większość jego prac. V. Polenov zaznacza, że to właśnie dzięki temu gatunkowi potrafił najlepiej oddać «swoje myśli i uczucia».
Rysunek dokładnie oddaje twarz skromnej, bogato uduchowionej osoby. Wytrwałe spojrzenie, nawet bez kolorów, przekazuje mądrość genialnego mistrza, który przeszedł do historii sztuki jako «poeta malarstwa». Otworzył intymną atmosferę patriarchalnych posiadłości i radosnego pacyfikacji codzienności, atrakcyjności krajobrazów swoich rodzinnych miejscowości i barwnego przepychu Wschodu.
Nieocenionym wkładem ze strony V. Polenova będzie rozwój pleneru, dającego swoim współczesnym nowe horyzonty artystyczne, fascynujące «świeżością» i bogactwem metod przekładania ich pomysłów i nastrojów.
V. Polenov był głęboko przekonany, że sztuka powinna przynosić wdzięk i zachwyt, inaczej nie ma sensu. Widział swój obowiązek jako artysty w estetycznym oświeceniu społeczeństwa, możliwości uczenia się i dotykania światła i piękna, tego, co wypełnia życie sensem i wewnętrznym pięknem.
Opis obrazu Wasilija Polenowa «Autoportret»