Opis obrazu Wasilija Surikowa «Obraz nie wykonany rękami»

Surikow to znany rosyjski artysta, zwolennik malarstwa historycznego. Malował też portrety, czasami sięgał po tematy religijne. Współcześni często uważali go za nieprofesjonalnego, który lubi tragedię i epickość, ale za profesjonalizm

Surikowa można ocenić po następującym epizodzie: gdy kończył obraz «Bojarynyja Morozowa», przyszedł do niego jeden z jego przyjaciół artysty.

Patrząc na ogromne płótno rozciągnięte na ścianie, wskazał Surikowa na pas śniegu poniżej i poradził mu, aby go usunął, ponieważ w fabule obrazu nie odegrała roli, tylko uczyniła go bardziej nieporęcznym. — Co ty — odpowiedział mu Surikow. — Jak mogę to usunąć. W końcu sanie nie pójdą «.

«Obraz nie wykonany ręcznie» — apel Surikowa do tematów religijnych. Pewnego razu król Mezopotamii poważnie zachorował — tak, że nikt nie mógł go wyleczyć. Słysząc plotki, że po Judei błąkał się człowiek, uzdrawiając chorych, po spotkaniu, z którym święci przejrzeli i przejrzeli beznogie, wysłał ambasadora do Chrystusa, aby błagał go, aby przybył do Mezopotamii. Ale Chrystus odmówił — zamiast tego wziął od ambasadora talerze, umył i wytarł nimi twarz, po czym jego wizerunek pozostał na tkaninie.

Malowidło przedstawia ten właśnie moment — powstały w ten sposób obraz Chrystus przekazuje ambasadorowi w białych szatach powstały, nie wykonany rękami, obraz. Jego poza mówi o miłosierdziu i że takie działanie jest mu znane. Nie widzi w nim nic niezwykłego. Ale ludzie dookoła patrzą, zaskoczeni, zdezorientowani, twarz ambasadora mówi o strachu i jednocześnie nadziei — jechał za prorokiem i przynosił szmatę, ale nie prostą, ale cudowną… Nad sceną niebo pełne chmur, szare i wyblakłe od upału. Wielbłąd i koń nie rozumieją przebudzenia panującego wśród ludzi i stoją w miejscu.

Jeden starzec zamyka oczy, jakby nie był w stanie wytrzymać wpadającego do nich jasnego światła.

Zdarzył się mały cud.