Opis obrazu Wasilija Surikowa „Podbój Syberii przez Jermaka”

Opis obrazu Wasilija Surikowa Podbój Syberii przez Jermaka

To zdjęcie nie było łatwe dla autora, pisał je przez cztery lata. Prace nad nim zakończył dopiero w 1895 roku. Przecież nie przypadkiem zdecydował się namalować ten konkretny obraz, bo wyzwolenie spod tatarskiego chana okazało się dla Rosji bardzo istotne. Ponadto sam autor urodził się na Syberii, dlatego żywił głębokie uczucia do swojej ojczyzny.

Obraz przedstawia bitwę dzielnego oddziału Jermaka z Kuczumiami. Widać wyraźnie, że Rosjanie zdobywają przewagę. Sam bohater nie jest wyodrębniony przez artystę, jakby informując, że dowódca nie wyróżniał się zbytnio na tle oddziałów swoich żołnierzy. Jedyną rzeczą, która dała nam wodza, była jego ręka, a raczej gest, który stanowczo i zdecydowanie kieruje jego wojska do walki i do ataku.

Przeciwnie, twarze Kozaków wyrażają burzę różnych emocji – niezłomną wolę i pragnienie zwycięstwa i wolności. Nie ma znaczenia,

że ​​bitwa toczy się dopiero pełną parą, ale już widać wyraźnie, jak i jak zakończy się bitwa. Pokonane hordy Tatarów w panice uciekają z pola bitwy.

Nie bez ukrytego zamiaru do walki wybrano ponury krajobraz – jesienne niebo jest w odcieniach szarości, bystre wody rzeki też nie są przezroczyste, brzeg rzeki jest śliski i gliniasty. Patrząc na ten ponury obraz prawdziwej bitwy, mimowolnie stajesz się uczestnikiem, obserwatorem, fanem…

Jedynie lśniące lufy dział pozostają wyraźne, a błyski strzałów wznoszą się nad polem bitwy w różowych chmurach. Specjalne miejsce wyznaczono również na plamę krwi. To Kozak dostał szkarłatną plamę, jako znak oddania i poświęcenia w imię Ojczyzny i honoru.

Nawet zwykły widz, nie mający doświadczenia w sztuce, odnajdzie w tym obrazie wiele uczuć i doświadczeń, będzie lepiej akceptował, rozumiał i postrzegał rosyjską kulturę, zastanawiał się, o co walczyli nasi przodkowie i jakie cele osiągnęli.

Płótno „oddycha” wojną, wszechogarniającą bitwą, w której nie ma zwycięzców ani przegranych. Ale mimo wszystko staje się jasne, że rozlewu krwi nie można było uniknąć. Dlatego to ona stała się zbawicielką ludu – wojna obmywająca się krwią i roniąca łzy.

To zdjęcie jest jednym z wielkich pomników historii Rosji, który zachował wspomnienia ludzi, którzy nigdy nie opowiedzą nam o tym wydarzeniu.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Wasilija Surikowa „Podbój Syberii przez Jermaka”