Opis obrazu Wassily’ego Kandinsky’ego «Błękitne niebo»

Wassily Kandinsky miał talent od dzieciństwa. Pomimo tego, że studiował prawnik, uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, otrzymał prawo do nauczania, Wasilij podejmuje zdecydowaną decyzję i zostaje artystą. Punktem zwrotnym w życiu przyszłego artysty był wypadek. Po tym, jak Kandinsky zobaczył obraz Claude’a Moneta, postanawia sam je namalować. Jego pierwsze obrazy powstały w gatunku impresjonizmu.

Obraz przypominający kreskówkę to obraz Wassily’ego Kandinsky’ego «Błękitne niebo». Od czasów starożytnych, wśród innych kolorów w sztuce i kulturze, niebieski zajmował ważne miejsce. Niebieski to przestrzeń, która nie ma jasno określonych granic. Kandinsky uważał, że niebieski jest kolorem spokoju i głębi. Ciemny, nasycony kolor zdaje się wzywać go w nieskończoność.

W obrazie Błękitne niebo graficzny rygor ustępuje barokowym motywom. Na zdjęciu dostrzegamy jakieś stworzenia — są to dziwne postacie, które wydają się unosić po niebie. Artysta nie próbował nawet złagodzić dziwacznego i groteskowego efektu obrazu. Postacie poruszają się, uśmiechają. Dostrzegamy dość dziwną postać, która wygląda jak latawiec — patrzy na nas z zaskoczeniem. Każde stworzenie się uśmiecha. Uśmiechamy się do nich.

Patrząc na istoty, nie możemy zrozumieć, czy jest to niebo, czy morze. Stworzenia są podobne do ryb, kalmarów i meduz. Kandinsky ich nie zdefiniował. Zostawił to spekulacjom i fantazjom publiczności.

Obraz nie dotyczy obrazów abstrakcyjnych. Nie widzimy tu agresji ani ukrytych konfliktów.