Opis obrazu Wassily’ego Kandinsky’ego „Czarne linie” (1913)

Opis obrazu Wassilyego Kandinskyego Czarne linie (1913)

Płótno powstało w okresie ożywienia twórczego artysty. Doskonale odzwierciedla jego ówczesną osobowość. Na jednym ze swoich pierwszych podstawowych abstrakcyjnych płócien malarz używa czarnych kresek na tle jaskrawych kolorów, tworząc dysharmonię. Wszystkie główne kolory widma i ich najsubtelniejsze odcienie leżą na płótnie wielkimi pociągnięciami, oznaczającymi dziwaczne zaokrąglone i zakrzywione figury, połączone i biegnące po sobie zgodnie ze specjalnymi prawami.

Jednak obraz jest dziełem lirycznym. Artysta stawia sobie za zadanie pobudzić kontemplatora, wywołać u niego lawinę emocji i przeprowadzić z nim serdeczną rozmowę. Jako pierwszy zrozumiał, że dla współczesnego malarza ważne jest nie tylko pokazanie tego, co zobaczył, odtworzenie go, skopiowanie, ale także pokazanie tajemnicy ukrytej przed wzrokiem. Założył rodzaj malarstwa opartego na emocjach i uczuciach.

(middle, 1) -->

Na płótnie kolorystyka w delikatnych pastelowych kolorach tworzy pole, które igra z odcieniami, a wyraziste malownicze plamy nie wyglądają na zdrętwiałe i bezkształtne. Zamarli na chwilę przed nowym ruchem. Taka ekspresyjna technika figuratywna pozwala poczuć niestałość życia, zmienność nastroju. Najcieńsze czarne linie przedstawiają kruchość i kruchość zmieniającej się rzeczywistości. Te nieważkie pociągnięcia są w trakcie ruchu, jakby ślizgały się płynnie po kolorowym tle, nie mieszając się z nim. Miejscami przypominają ożywione stworzenia przypominające małe, puszyste owady, bawiąc się i ciesząc się słońcem i spektakularnym kolorowym otoczeniem.

System delikatnych uderzeń nerwów demonstruje graficzne dwuwymiarowe wrażenie, podczas gdy nieregularne, trzepoczące kontury przedstawiają różnorodną głębię przestrzenną. W artykule o swoim malarstwie Kandinsky napisał, że jego celem było wniesienie na płótno wiele przyjemności i radości. Dlatego nie szukaj fabuły na tym płótnie. Jak wszystkie abstrakcyjne dzieła, wyraża natychmiastowe wrażenia i przeczucia autora, jego osobistą kontemplację i rozumienie rzeczywistości. Z tego powodu takie chwile pozostają w wieczności i służą jako odbicie rzeczywistości, która jest teraz od nas oddalona w czasie i przestrzeni, ale pozostaje w pamięci.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Wassily’ego Kandinsky’ego „Czarne linie” (1913)