Opis obrazu Wassily’ego Kandinsky’ego «Obraz z zielonym środkiem»

Obraz został namalowany olejem na płótnie w 1913 roku. Praca z zielonym centrum Wassily’ego Kandinsky’ego ma tradycyjną strukturę kompozycyjną. Artysta buduje przedstawioną kompozycję od środka. Tak powstaje obraz wielu dzieł mistrza. W prezentowanej pracy centralne miejsce zajmuje zielona postać. Liczba nie jest nieokreślona, ​​nie jest zamknięta.

Obraz jest namalowany w duchu symboliki. Każdy zastosowany kolor był używany przez mistrza jako specyficzny symbol, wywołujący w widzu określone uczucia. Na przykład: zimny niebieski odcień symbolizuje chłód, kojarzy się z morzem, lodem, blaskiem księżyca lub rozświetloną ciemnością; kolor zielony ma wiele odcieni, dzięki czemu uzyskuje w utworze szczególną głębię brzmienia, symbolizuje spokój, pełni rolę neutralizatora pomiędzy odcieniami żółci i błękitu; czerwony kojarzy się z ogniem i krwią, symbolizuje ruch wewnętrzny; obfitość żółci na obrazie nadaje pracy artysty dynamikę i symbolizuje nieodparte pragnienie czegoś.

Połączenie kompozycji kolorystycznej odgrywa ważną rolę na zdjęciu. Treść obrazu dopełnia opozycja kolorystyczna: czerwono-zielona, ​​niebiesko-żółta, czarno-biała. Zabawa kolorem prowadzona jest przez genialnego mistrza i bardzo harmonijnie. Każdy odcień ma swój własny wyraz w zawiłej formie. Połączenie kształtów i kolorów daje widzowi iluzję wibrujących przelewów, które podczas oglądania są odczuwalne nawet fizycznie.

Mistrzowska konstrukcja elementów obrazu, idealnie dobrane zestawienie kolorystyczne sprawia, że ​​dzieło jest arcydziełem. Patrząc na obraz z zielonym środkiem można dojść do wniosku, że jego autor jest geniuszem, bo nikt z wyznawców nie mógł napisać takiego arcydzieła.