Opis obrazu Williama Blake’a «Nabuchodonozor»

Kolorowy grawer «Nebuchadnezzar» autorstwa angielskiego malarza, rytownika i poety Williama Blake’a w 1795 r. Użyto farb ręcznych, tuszu i akwareli. Praca jest pełna symboliki.

Fabuła pochodzi z Księgi proroka Daniela. Babiloński król Nabuchodonozor zbudował Babilon ku chwale swej potęgi i wielkości. Za próżność był ekskomunikowany od ludzi, jadł trawę, mył się rosą. Włosy urosły jak u lwa, a paznokcie jak u ptaka.

Obraz przedstawia dokładnie moment, w którym osoba w rzeczywistości straciła już swój ludzki wygląd i zaczęła zamieniać się w bestię. To nie przypadek, że wybrano pozę bohatera ryciny — jest na czworakach.

Praca światła i cienia jest po prostu świetna. Dolna część ciała, nogi — ciemne, ponure, są ucieleśnieniem zwierzęcej natury. Wrażenie to potęgują zmarszczki mięśni, ciemne wgłębienia na tułowiu i biodrach. W pewnym momencie wyobraźnia widza zamienia je w wełnę. Ogromne, ostre, przerażające paznokcie rozświetlone na stopach podkreślają drapieżny i nieludzki charakter. Podświetlana jest tylko głowa, górna część ciała i paznokcie. Być może jasna głowa i dłonie symbolizują ludzką zasadę.

Jednak myśl o tym znika tak szybko, jak się pojawia — widać, że twarz bohatera traci swój dawny wygląd. Szalone, przepełnione grozą oczy, na wpół otwarte usta, ogromna grzywa przekreślają oczekiwanie racjonalności, godności i szacunku. Na figurze nie pozostał ani ślad próżności i dumy byłego króla.

Warto zwrócić uwagę na badanie klatki piersiowej. Kontury mięśni przypominają kolczugę, mocno ściskając klatkę piersiową, pozbawiając swobodę oddychania i wiążąc serce w imadle.

Grawerowanie nie zostało wybrane przypadkowo do tej pracy. Pozwala uzyskać trójwymiarowy obraz, ostrość i wyrazistość linii. Kompozycja zachęca widza do eksploracji każdego zakątka obrazu, ale wzrok nieustannie powraca do oczu, jakby korelując wszystko, co jest przedstawione na rycinie, z szalonym spojrzeniem, jak z centrum fabuły.

Praca znajduje się w Tate Gallery w Londynie.