V. E. Makovsky pisał piękne sceny rodzajowe, które czasem były potępiające w stosunku do wad społecznych. Rosyjski artysta przepojony jest współczuciem dla wrzodów życia publicznego, które przyniosły światu wiele łez, bólu i śmierci.
Obraz «Nie pozwolę odejść» opowiada o szkodliwym pragnieniu alkoholu. Prace zakończono w 1892 roku, kiedy wiele wsi przekształciło się w miasta. Widzowie widzą obszar miejski ograniczony ramą obrazu.
Ogrodzenie zbudowane jest z bloków wystających w dal — z realistyczną perspektywą; wznoszą się nad nim wieżowce stojące w pewnej odległości. Na pierwszym planie latarnia uliczna i otwarte drzwi pubu z jasnymi napisami: «Piwo».
Na pierwszym planie przedstawione są trzy postacie ludzkie. Kobieca postać blokuje wejście do pubu. Chłopiec chwycił spódnicę kobiety. Razem spojrzeli na mężczyznę stojącego naprzeciw. To mąż i ojciec, wysoki mężczyzna w średnim wieku w zniszczonych, brudnych i podartych ubraniach.
Zabuldyga nakreślił cel wejścia do tawerny i wydaje się, że patrzy z nienawiścią na swoją żonę, która go powstrzymuje. Kobieta z rozpaczą i przerażeniem w oczach nie chce wypuścić mężczyzny. Synek z litością przytula matkę, jego smutne oczy nie dotykają uzależnionego od picia ojca.
Makovsky odmawia przedstawienia uzależnienia w aureoli estetyzacji i romantyzacji. Tylko prawdę, choć bardzo gorzką, widzowie widzą w filmie I Will Not Let Go: tragedia zapomnianej miłości, dramat dziecięcej samotności i groza moralnego i fizycznego wyglądu osoby, która jest w uścisku alkoholu.
Obraz malowany jest w stylu realizmu, gatunkowo — malarstwa gatunkowego. Artysta przekazał smutny nastrój za pomocą szarawych, matowych kolorów. Ziemiste i brudne zielonkawe odcienie nadają płótno bolesności i zguby.
Dramat potęguje ostentacyjna samotność małżonków: w polu widzenia nie ma ani jednej żywej duszy, ani śladu zbawienia.
Opis obrazu Władimira Makowskiego «Nie wpuszczę cię»