Opis pomnika Very Mukhina «Robotnik i kobieta z gospodarstwa zbiorowego»

«Robotnica i kobieta z gospodarstwa zbiorowego» to uosobienie radzieckiego okresu historycznego, jego ideałów i orientacji społecznej. Pomnik składa się z dwóch postaci — dziewczynki i chłopca, którzy trzymają nad głowami symbole władzy proletariackiej — sierp i młot. Rzeźba zajmuje zaszczytne miejsce w historii sztuki monumentalnej kraju Sowietów i jest «rodzima» dla mieszkańców byłego ZSRR.

Słynny architekt Borys Iofan, czerpiąc inspirację z wybitnych rzeźb starożytnej Grecji i Rzymu, opracował koncepcję stworzenia takiego pomnika, ale z «sowieckim» urokiem. W 1936 roku zorganizowano konkurs na najlepszy projekt pomnika. Wśród dzieł utalentowanych rzeźbiarzy wyróżniono szkic Very Mukhiny, który ożywił plan okazałego pomnika.

Najpierw z tynku wykonano pomniejszony model pomnika o wysokości 1,6 m. Planowano powiększyć tę próbkę 15 razy w trakcie budowy. Budowa pomnika odbyła się w fabryce maszyn i ślusarni przy zaangażowaniu ogromnej liczby pracowników. Po raz pierwszy na pomnik został użyty nowy materiał — stal nierdzewna.

Ponieważ posąg był nieporęczny, do każdego szczegółu zaprojektowano drewniane szablony, które posłużyły jako rama do blach stalowych. Aby połączyć elementy posągu, wypróbowano innowację tamtych czasów — technologię spawania elektrycznego. Stworzenie pomnika zajęło 3,5 miesiąca, a żmudna praca w całości się opłaciła. Pomimo trudności z transportem gigantycznego pomnika, w 1937 roku został dostarczony do Paryża i godnie prezentował monumentalną sztukę Związku Radzieckiego.

Kiedy rzeźba wróciła do ojczyzny, kwestia umiejscowienia pomnika długo pozostawała otwarta. Po rekonstrukcji pomnik «Robotnik i kobieta z gospodarstwa zbiorowego» ustawiono na 11-metrowym cokole i ustawiono przy północnym wejściu do Ogólnounijnej Wystawy Rolniczej — WOGN. Wizerunek pomnika został tak pomyślnie zaprojektowany, że wkrótce radzieckie studio Mosfilm zaczęło używać go jako godła.