Opis obrazu Albrechta Durera „Maria i dziecko”

Opis obrazu Albrechta Durera Maria i dziecko

W serii swoich niezwykłych portretów wykonywanych przez ponad dekadę (od 1510 do 1520) Durerowi udało się zebrać wszystkie najlepsze cechy człowieka. Przez wiele lat malował i badał ludzkie osobowości, aby nauczyć się jak najdokładniej je przekazać w swoich pracach.

Po długich poszukiwaniach i definicjach, jakie powinno być kanoniczne piękno człowieka, a także po licznych próbach uzasadnienia idealnych norm ludzkiego wyglądu, wciąż wybiera twarz współczesnego Niemca.

Taki przedstawiciel musi koniecznie należeć do rodziny inteligencji. Musiał być lekko niespokojny, zmartwiony, mieć własne wewnętrzne sprzeczności, mieć silną wolę i mieć bogaty duchowy świat i energię. Dürer stara się znaleźć tak ważne cechy wśród przedstawicieli swoich współczesnych.

: 'abcba844b10176e9f4896ba1c9a2409d', 'format' : 'iframe', 'height' : 60, 'width' : 468, 'params' : {} }; document.write('');

We wszystkich jego portretach ta charakterystyczna cecha pozostaje mu znana. Udaje mu się jednak całkowicie pozbyć się resztek przeszłości – zewnętrznej fragmentacji, nadmiernej kanciastości ludzkiego wyglądu, sztywności odcieni i linii kolorów. Postacie z jego portretów są zawsze bardzo solidne i swobodne w pozach i manierach. Postacie w kompozycji są zawsze ułożone bardzo naturalnie, nie wychodząc poza granice przydzielonej im przestrzeni kompozycyjnej.

W formach geometrycznych zawsze istnieje pewna ogólność i podobieństwo, są one dość plastyczne. Podobnie w jego dziele „Mary and Child”. Owale i rysy twarzy odbijają się echem. Ponadto wszystkie mają bardzo gładkie zaokrąglone linie, przy których nie ma ostrych narożników. Żywe detale wnoszą do kompozycji pewną śmiałość i zaprzeczenie. Wszystkie wyglądają na kompletne i harmonijne.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Albrechta Durera „Maria i dziecko”