Opis obrazu Aleksandra Iwanowa «Drzewa nad strumieniem»

To zdjęcie ma niewytłumaczalny urok dla większości widzów. Jest niezwykle jasno, słonecznie i żywiołowo, co tłumaczy takie piękno. Oglądając, ma się wrażenie, że jest się w samym środku słonecznych drzew.

To scena rodzajowa, a artysta, należy zaznaczyć, dobrze poradził sobie z takimi tematami. Oprócz tego płótna ma wiele innych krajobrazów, ale ten był wyjątkowy. Był postrzegany jako szkic do dużego dzieła — płótna «Pojawienie się Chrystusa ludziom».

Widzimy ciepły letni dzień, promienie słoneczne przenikają przez korony drzew. Możemy zgadnąć, jak niebieskawe może być niebo. Między wysokimi pniami jest tylko nieznacznie widoczna.

Wszędzie jest niezwykle pusto, ale ta pustka nie przeszkadza, wręcz przeciwnie, powstaje prawdziwe i nieodparte wrażenie, że jesteś właśnie tam, na zdjęciu. I że oprócz ciebie nie ma tam nikogo innego. Tworzy się rodzaj jedności człowieka z dziewiczą, nietkniętą naturą. Jak niewiele z tych miejsc pozostało na naszej planecie. Obraz wydaje się fantastyczną oazą, szczególnie z punktu widzenia współczesnego człowieka.

Artysta użył jasnych i bogatych kolorów, aby podkreślić żywotność i całą przemoc natury w tym czasie.

Można się tylko domyślać, że taki obraz otoczenia nie jest bynajmniej przypadkowy. Gdyby obraz miał być częścią kompozycyjną dużego płótna o wyglądzie Chrystusa, to natura nie mogłaby być przedstawiona w inny sposób. Chrystus jest zbawicielem. Daje ludziom życie, wiarę, dobro. Tam, gdzie pojawia się Jezus, wszystko gra świeżymi i nowymi kolorami. Dotyczy to przede wszystkim świata zewnętrznego, ponieważ natura jest bezpośrednio związana z Bogiem, jest częścią boskości, ideału, doskonałości.