. Opis obrazu Alexandre Benois «Cmentarz»

Wiele prac Benois wyróżnia się mrokiem, otępieniem i niepokojem. Ta charakterystyczna cecha artysty zawsze odróżniała go zarówno od współczesnych, jak i klasycznych artystów. Jego prace są nasycone mrokiem i refleksami, jak papier pomalowany tuszem. Artystę Benoit w młodości szczególnie pociągały i zafascynowały tajemnicze, owiane mrocznym mistycyzmem wątki i motywy szaleńczo zakochane w idolu młodego artysty — Arnoldie Becklinie. To właśnie w tym ponurym okresie utalentowany grafik rozpoczął pracę nad znanymi na całym świecie ponurymi kreacjami «Zamek», «Cmentarz» i «Wieczór w Bazylei». W swojej twórczości Benoit postanowił przedstawić stary jesienny cmentarz klasztorny, odzwierciedlając smutek i pesymistyczne tendencje w nastroju młodego artysty Benoita. Stary, pusty i zimny cmentarz był symbolem mroku i tajemnicy. Jednak jego współczesna twórczość była dość zgodna z potrzebami miejscowej publiczności pod koniec wieku. Autor przekazuje swój smutny nastrój i stan umysłu za pomocą ponurej i wyrafinowanej kolorystyki obrazu. Cały obraz jest podzielony na różne odcienie i odmiany szarości i czerni. Paleta kolorów sięga od srebrzystych i jasnych odcieni popiołu po ciemnoszare, stalowe i prawie czarne. Nawet pozornie białe, jasne niebo, stworzone jako tło, wciąż jest spowite mgłą szarej cmentarnej mgły, zaawansowanego wrażenia wilgoci i deszczu. Benoit zwraca szczególną uwagę na szczegóły drzew. Słupy z cienkich, ponurych brzóz są wyraźnie narysowane, w harmonii z obrazem na nagrobku. Rozmyta ziemia z niewyraźnymi konturami tworzy uczucie wilgoci, jakby mały deszcz właśnie kapał z nieba. Obraz dość realistycznie łączy ponury nastrój, odpowiednie kolory i kompozycję.