Opis obrazu Anthony’ego Van Dycka „Saint Jerome”

Opis obrazu Anthonyego Van Dycka Saint Jerome

Van Dyck namalował ogromną liczbę portretów. Tematem jego obrazów stają się wątki mitologiczne i religijne.

Przez dwa lata pomagał Rubensowi, co stało się przyczyną tak silnego wpływu na jego malarstwo w tak soczysty sposób właściwy malarzowi. Van Dijk nieustannie zmieniał obrazy charakterystyczne dla Rubensa. Był w stanie nadać każdej postaci wyjątkowy, niesamowicie wdzięczny wygląd z indywidualnymi cechami.

Początkowo wydaje się, że ten obraz jest w niesamowitym kontraście do tak wyrafinowanych portretów mistrza. Bohaterowie byli zawsze w garniturach zapinani na guziki. Ale tutaj ciało Jerome’a ​​jest półnagie.

Widz nie odczuwa szczególnego życia ciała św. Hieronima, w przeciwieństwie do Rubensa. Czujemy jego koncentrację tylko na jednym zadaniu. Celem jest jak najdokładniejsze przekazanie myśli. Postać Hieronima wyraża pasję duszy, która uciekła na zewnątrz.

Wizualizacją tego jest jasnoczerwony materiał, który owija się wokół jego ciała.

Nawet odsłonięte ciało wanny Dycka wygląda na całkowicie zamknięte. Jest chroniony bardzo cienką osłoną. Cała nasza uwaga jest celowo skierowana na ten impuls i ogień, które poruszają osobę.

Widz ma wrażenie, że sam Van Dyck nie chce patrzeć na nagość Jerome’a. Różnica polega na tym, że nawet ubrane postacie Rubensa wydają się być nagie.

Pogniecione strony książki u dołu obrazu stwarzają wrażenie, że nagość Jerome’a ​​jest rodzajem łuski. Wszystko. To, co należało upuścić, zostało już odrzucone. Dusza jest naga do granic możliwości i wyrwana.

Rubens dał ludziom ciała starożytnych bogów. Między tymi dwoma artystami istnieje wyraźna granica między starożytnością a chrześcijaństwem. Dlatego na pierwszy rzut oka identyczne obrazy przy głębszym badaniu okazują się tak różne.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Anthony’ego Van Dycka „Saint Jerome”