Opis obrazu Borisa Kustodiewa «Żona kupca przy herbacie»

Obraz «Żona kupca przy herbacie» zawiera całą oryginalność metody twórczej artysty Borysa Michajłowicza Kustodiewa. Sam wizerunek żony kupca — krzepkiej, pięknej Rosjanki o okrągłej twarzy i zdrowym uśmiechu, zdaniem krytyków sztuki, jest ulubionym artystą.

Na zdjęciu kupca, który rozważamy, pijąc herbatę przy dużym stole ze spodka. Na stole jest samowar i potrawy z różnymi potrawami (artystka szczególnie wyraźnie maluje obrazy owoców, winogron, arbuza, jabłek). Na stole jest również wiele pięknych i drogich potraw oraz tradycyjne rosyjskie jedzenie: ciasta, biały chleb, dżem. W tle widać sceny z życia starego kupca Moskwy: kościół z białego kamienia, pasaże handlowe, gaj i zabudowania klasztorne.

Sama żona kupca jest młoda i piękna, ma przyjemną, pełną twarz, chustę zakrywającą włosy, zawiązane końce do przodu, duże złote kolczyki, usta zakreślone czerwoną szminką. Artystka starannie maluje białą szyję i ramiona, a także ładną granatową sukienkę z małą broszką jako ozdobą.

Jest w tym obrazie pewna ironia, artysta niejako pozwala na uśmiech bez złośliwości widza, gdy widzi pełną i życzliwą żonę kupca i jej ucztę. Jednak ironia tutaj jest miękka, nie wywołująca żadnych negatywnych uczuć.

Wydawałoby się, że w tym zwykłym codziennym szkicu nie ma nic tajemniczego, ale tak nie jest. Wizerunek żony kupca jest głęboko symboliczny, ponieważ artysta namalował ten obraz w przełomowym dla historii naszego kraju roku 1918, kiedy wydawało się, że Rosja zginęła i nigdy się nie odrodzi.

A żona rosyjskiego kupca z ugruntowanym życiem, obfitością jedzenia, wielkim kotem pochylonym nad plecami w oczekiwaniu na uczucie, proste, mierzone życie wydawało się autorowi obrazem przyszłości kraju, który przetrwał wszystkie kłopoty i powróci do tradycyjnego porządku życia.