Opis obrazu Dantego Rossettiego „Prozerpine”
Dante Gabriel Rossetti był angielskim poetą, ilustratorem, malarzem i tłumaczem.
W pamięci pozostał jako osoba romantyczna, błyskotliwa i niezwykła. Działał pod wpływem europejskich symbolistów i był głównym wyznawcą estetycznej linii w sztuce. Jego sztukę cechuje zmysłowość i średniowieczna poezja.
Poezja i obraz są ze sobą ściśle powiązane w twórczości Rossettiego; pisał sonety, aby powiązać je ze swoimi obrazami lub odwrotnie, malował obrazy, aby zilustrować poezję. Spotyka swoją pierwszą muzę, Elizabeth Sidle, tworzy wspólnotę prerafaelitów i aktywnie komunikuje się z innymi artystami.
Dante Gabriel bez końca rysuje rudowłosą Lizzie, nawet w obecności innych modelek jej wizerunek zdominował lub wtopił się w rysy przedstawionych dziewcząt. Wykwintne piękne rzeczy, estetyzm na płótnie – to droga Rossettiego. Jego rysunki wyróżniały się ekstrawagancją,
W malarstwie Prozerpiny nie ma wulgarności, artystka wyznaje kult najwyższej kobiecości w symbiozie z ideałami renesansu. W roli Prozerpiny wciela się nowa i ostatnia muza poety – Jane Maurice, żona znajomego przedrafaelity. Staje się główną inspiracją i ucieleśnieniem stylu Rossettiego, jeszcze bardziej niż poprzednie kobiety.
Współcześni opisywali ją jako wysoką, szczupłą kobietę w długiej sukni z fioletowej tkaniny, z masą falistych czarnych włosów i cienką bladą twarzą, z której spogląda para dziwnych, smutnych, głębokich oczu spod grubych czarnych brwi.
Pojawia się seria jej portretów, ale Dante Gabrielne uważała je za portrety. Zawsze coś nazywał, a każdy z nich był obrazem starożytnej bohaterki lub literatury średniowiecznej poezji angielskiej.
Obraz nosi imię córki Dimetry i Zeusa, Prozerpiny (Persefony), która w mitologii rzymskiej została uprowadzona przez Hadesa i spędziła sześć miesięcy w królestwie śmierci. Dlatego noc i dzień są zjednoczone w portrecie.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)