Opis obrazu Diego Velazqueza «Śniadanie»

Diego Velazquez to jeden z najbardziej ukochanych artystów na świecie, a poza tym był jednym z króla, któremu wiernie służył aż do śmierci. Malując portrety dworzan, zewnętrzny połysk i oprawę ogromnych pałaców, artysta nigdy nie zapomniał o zwykłych ludziach, których nie stać na taki luksus. Dlatego od czasu do czasu w twórczości artysty przejawiało się jego pragnienie zrobienia czegoś dla tego ludu, nawet jeśli był to tylko obraz. Chociaż w tym przypadku nie można zminimalizować, ponieważ jest to nie tylko zdjęcie, ale zdjęcie samego Velazqueza.

Dwóch młodych mężczyzn siedzi przy stole nakrytym białym obrusem i rozmawia ze starym mężczyzną, którego najwyraźniej zaprosili na śniadanie — to pierwszy plan zdjęcia. Artysta umiejętnie zobrazował miny uczty, młodzi ludzie uśmiechają się i wznoszą toasty, co widać po tym, że puchary są napełnione i podniesione, a kelner czeka, żeby je napełnić.

Z drugiej strony starzec patrzy na nich jakby z pewnej odległości, jak starość patrzy na tętniącą życiem młodość. Postacie na pierwszym planie są podświetlone i widz może je wyraźnie zobaczyć, wszystko inne jest zaciemnione, a nie jest nawet jasne, że w tle jest to właściwie postać kelnera, czy stos rzeczy. Światło pada tylko na postacie z przodu i zgodnie z zamysłem artysty istnieje kontrast między światłem a ciemnością, młodością i starością.

Według badaczy, przedstawiając jednego z młodych mężczyzn, artysta nadał mu rysy własnej twarzy.

Obraz «Śniadanie» został namalowany około 1617 roku i jest w pełni zgodny ze wszystkimi kanonami hiszpańskiego malarstwa tamtych czasów, ponieważ wszystkie przedmioty są nasycone surowością i proporcjonalnością, od martwej natury po przedstawianie twarzy obecnych.