Efim Volkov urodził się w Petersburgu pod koniec XIX wieku. W młodości dużo ćwiczył, rysując szkice z natury, szlifując swoją technikę. W swoich pejzażach przedstawiał głównie swoją rodzimą północną przyrodę, białe noce, bagna, zimę i jesień. Brał udział w wystawach i był dość znany wśród współczesnych.
Artysta zmarł w Piotrogrodzie — długo nie opuszczał swojego miasta. Jego krajobrazy odznaczają się rzadką, niemal fotograficzną wyrazistością — w przeciwieństwie do wielu współczesnych Wołkow szczegółowo rysuje nie tylko pierwszy plan, ale także tło, zakrywając perspektywę absolutnie realistyczną mgiełką. Płótna Wołkowa wyróżniają się umiejętnościami perfekcjonisty; każdy kamyk, każde źdźbło trawy rzuca cień, kołysze się na wietrze.
Obraz «Zmierzch» jest typowy dla Efima Wołkowa. Podobnie jak większość jego płócien, przedstawia to surową naturę Północy. W małym jeziorze na pierwszym planie, prawdopodobnie powstałym po wielu dniach ulewnych deszczy, odbijają się kruche ciemnozielone krzewy. Śliskie gliniaste brzegi są opuszczone; w gęstej trawie migoczą rzadkie i drobne kwiaty.
Kudłate wzgórze po lewej stronie pokrywa część horyzontu i kawałek nieba skąpanego w liliowym zachodzie słońca. W oddali różowe i szkarłatne chmury poprzedzają ciemność, która wkrótce pokryje dalekie pola. Sądząc po niebie, jutro prawdopodobnie będzie padać; trawa i brzegi nie mają czasu na wyschnięcie od wilgoci, a po jednym deszczowym dniu następuje drugi. Ale na obrazie nie ma mroku; artysta podziwia poetycki i surowy krajobraz, tak charakterystyczny dla przedmieść Petersburga.
Opis obrazu Efima Volkova «Zmierzch»