Opis obrazu El Lissitzky’ego „Proun”
Lissitzky’ego Prouns to swego rodzaju etap przejściowy – od zwykłego artysty do Malewicza. To gra z geometrycznymi kształtami, sztuka złożona i oparta na poszukiwaniu źródła. Ostatecznie wszystko to kształty geometryczne, dowolnie połączone ze sobą. Głowa to kula, okrąg na płaszczyźnie. Dom jest kwadratowy.
Ciało ludzkie zawiera owale, trójkąty, koła. Początkowo wszystko wypływa z geometrii – o czym świadczy chociażby to, czego uczą się młodzi artyści, zanim narysuj obiekt w całym jego trójwymiarowym pięknie, najpierw zaznacz geometryczną podstawę. Uczyń z głowy kulę, szyję owal, ciało wydłużony trapez z zaokrąglonymi rogami i dopiero gdy figura będzie gotowa, zbuduj z niej trójwymiarową kobietę lub trójwymiarowego mężczyznę.
Prouns to poszukiwanie przyczyny źródłowej, oczyszczenie malarstwa ze wszystkich warstw kulturowych, rodzaj jego wyzwolenia. Gdy kubiści przechodzili od trójwymiarowych realistycznych obrazów do obrazów samolotów, a potem jednej płaszczyzny wypełnionej figurami geometrycznymi iz powrotem, tak Lissitzky poszedł w swoją stronę.
Jeśli jednak kubiści po przejściu wrócili do realizmu, wzbogaceni o nieziemską wiedzę o geometrii, to Lissitzky nigdzie nie wracał, tylko szedł na styku malarstwa i architektury. Jego prototypy stały się nie tylko grą o geometrycznych kształtach, ale planami nieistniejących budynków, surrealistycznymi porównaniami istniejącej rzeczywistości. Więc jest pounder „Bridge” i pounder „City”.
Jednak „Proun” do nich nie należy – reprezentuje wczesne eksperymenty artysty, kiedy jeszcze nie zainwestował w swoje obrazy gier trójwymiarowości, ale był nasycony prostą geometrią. Okrągła gra słów, wpisująca kwadraty i trójkąty, wisi w jednej przestrzeni kosmicznej i właśnie dzięki swojej figlarnej pustce i nieprzywiązaniu do jakichkolwiek fizycznych obiektów jest piękna.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)