Triumf Wenus jest niezaprzeczalnie odą do życia. To radość z jego pełni, ekscytującej zmysłowości, wszechstronności i wspierającej postawy. François Boucher, prawdziwy koneser kobiecego piękna, jak nikt inny wiedział, jak uchwycić zachwycające sceny z piękną Wenus w centrum.
Zrodzona z morskiej piany odpoczywa na falach, otoczona młodymi pięknościami, opalonymi młodzieńcami i fruwającymi kupidynami. Wszystko w tej fabule jest pełne życia i młodości. Olśniewające lazurowe niebo, delikatne światło słońca, nieustępliwe elementy morskie, bajeczne ryby i niewinne rozkosze dziewic — patrząc na ten blask, we właściwym momencie przychodzi na myśl francuskie wyrażenie la vie est belle — życie jest piękne.
Mimo obfitości nagich ciał obraz nie jest postrzegany jako złośliwy i zdeprawowany. Natychmiastowość młodości łagodzi erotyzm, skupiając się raczej na lekkości bytu, obfitości i lenistwie.
Kompozycja pracy jest dość złożona, pozbawiona ścisłej geometrii. Dominują gładkie linie, połączenie uwodzicielskich krzywizn i kształtów. Artysta subtelnie wyczuł przestrzeń płótna, umiał zastosować perspektywę, aby dopasować wszystko, co wymyślone, i nie przeciążać obrazu. Bogactwo postaci, dekoracji i ciekawych elementów w niesamowity sposób tworzy harmonię.
Element narracyjny jest w dziele wykluczony, należy on całkowicie do podziwu dla życia, jego fizycznych przejawów, przyjemności i błogości. To charakterystyczna cecha popularnego wówczas stylu rokoko. Elegancja linii, czyste kolory, gloryfikowane piękno ludzkiego ciała sprawiły, że obrazy Bouchera były niezwykle popularne zarówno ze strony społeczeństwa, jak i szlachty królewskiej.
Duża liczba postaci, niebanalne pozy i dziwaczne detale przykuwają uwagę, zachęcają do uważnego przyjrzenia się, ciągłego odnajdywania ciekawych elementów kompozycji. Dzieło jednego z najpopularniejszych malarzy francuskich znajduje się w Muzeum Narodowym w Sztokholmie i jest cennym elementem współczesnego dziedzictwa kulturowego.
Opis obrazu Francoisa Bouchera «Triumf Wenus»