Opis obrazu Giotto di Bondone «Pocałunek Judasza»

Malarz florencki Giotto di Bondone był jednym z pierwszych malarzy, którzy przedstawiali Judasza zdrajcę. Jego obraz przedstawiający cykl Padwy «Pocałunek Judasza» jest tego doskonałym przykładem. Ten słynny obraz opowiada oglądającemu o konfrontacji dobra ze złem, o wielkości duszy i podłości.

Całe tło płótna to ciemnoniebieskie niebo, na które wznosi się włócznie i zapalone pochodnie. Wśród tego zgiełku z profilu wyróżniają się dwie postacie — Jezus Chrystus i jego uczeń Judasz Iskariota. Zbawiciel i zdrajca patrzą w oczy przeciwnika. Tutaj Giotto bardzo umiejętnie przekazuje wewnętrzny świat postaci biblijnych za pomocą farb. Tak więc Chrystus ma nienaganny wygląd antycznego piękna, ale Judasz wygląda brzydko, a jego twarz z niskim czołem jest raczej nieprzyjemna.

Można powiedzieć, że fabułę obrazu «Pocałunek Judasza» wyreżyserował Giotto na podstawie ewangelicznej opowieści o tym, jak uczeń zdradził swojego Nauczyciela. Giotto przedstawił na fresku, jak Judasz prowadził strażników do pochwycenia nauczyciela, ale wcześniej obłudnie go obejmował. Wokół migoczą światła pochodni, włócznie i maczugi migoczą, tworząc ekscytujący obraz. Tłum jest zaniepokojony, wszyscy są w narastającym napięciu. Zbiegły się dwa przeciwieństwa — wzniosłe i niemoralne.

Za pomocą elementów obrazkowych i technik malarskich mistrz pędzla był w stanie subtelnie przekazać wszystkie uczucia, których bohaterowie doświadczają w ich cichym dialogu. Odczucia rozmówców wyrażają jedynie ich wygląd i gesty.

Artysta stara się jak najbardziej ożywić scenę: przedstawia spojrzeniu postacie z profilu, wprowadzając je w głąb obrazu. Wydaje się, że Giotto zaprasza publiczność do zajęcia swojego miejsca w obrazie, aby łatwiej było określić stosunek do tego, co się dzieje.

Znawcy twórczości Giotta uważają jego obraz «Pocałunek Judasza» za jeden z najbardziej efektownych fresków o dramatycznej fabule.