Opis obrazu Gustava Klimta „Muzyka”

Opis obrazu Gustava Klimta Muzyka

Idea syntezy technik muzycznych, malarskich i literackich przenika wszystkie twórcze praktyki symboliki, do których sięgnęło wielu artystów przełomu wieków. Losu tego nie ominął austriacki artysta Gustav Klimt, w którego malarstwie („Muzyka” z 1895 r., Cykl „Beethoven Frieze”) widać wyraźnie zainteresowanie sztuką jako środkiem rekonstrukcji, ewolucji świata.

„Muzyka” przedstawia młodą Greczynkę grającą na lirze, w której wyglądzie odgaduje się cechy współczesnego mieszkańca Wiednia Klimta. Kontrast jest główną cechą kompozycyjną tego płótna. Widać to na przykład w celowym przeciwstawieniu się ciemnej sukience dziewczyny i jasnemu wyglądowi instrumentu. Z kolei przestrzeń obrazu, która przedstawia Greczynkę otoczoną dziwacznymi wzorami przypominającymi notatki z daleka, kontrastuje z podkreśloną pustką pozostałych planów. Po obu stronach znajdują

się kamienne wizerunki demona płodności Silenusa i Sfinksa.

Wizerunek tego ostatniego można interpretować na różne sposoby, np. Jako przejaw swobody twórczej artysty. To stwierdzenie było szczególnie bliskie Klimtowi. Zarówno kamienne rzeźby, jak i lira, słynny symbol boga Apolla, który patronował sztuce, nawiązują do epoki starożytności. To ona, zdaniem symbolistów, kryje w sobie nieodkryte zasoby zdolne do odnowienia sztuki współczesnej, ale to wymaga pewnego nowego, nieprzerwanego spojrzenia na epokę, w której myśl ludzka była jeszcze w swojej kolebce. Być może właśnie to miał na myśli Klimt, porównując w szczególności świat nowoczesny i antyczny na zdjęciu.

Pomimo tego, że „Muzyka” należy do wczesnych dzieł artysty, już przejawiają się w niej cechy dojrzałej maniery Klimta: wykorzystanie dwuwymiarowej przestrzeni, specyficzna kolorystyka. Stwarza to nieopisane poczucie transcendencji, nierealności obrazu, który tak bardzo pociąga płótna tego artysty.


1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)

Opis obrazu Gustava Klimta „Muzyka”