Opis obrazu Henryka Siemiradzkiego «Chrystus i grzesznik»

Twórczość artysty poświęcona jest tematyce biblijnej i antycznej. W jego obrazach dużą rolę przypisuje pejzażowi, który uzupełnia i wyzwala fabułę. Semiradsky był nazywany malarzem krajobrazu z gatunku historycznego. Piękno i harmonia otaczającego świata były głównym zadaniem w twórczości artysty. Obrazy ludzi są trochę statyczne, a czasem mało wyraziste, ale ogólna atmosfera triumfu harmonii pozwala mówić o obrazach mistrza jako o arcydziełach świata.

Przedstawiciel późnego akademizmu, krytykował go za zbytnie uszczegółowienie otaczającej przestrzeni. A wielbiciele podziwiali malowane wzory na marmurowych kolumnach i oklaskiwali grę cieni na liściach oliwnych.

Jednym z najbardziej znanych był obraz o tematyce biblijnej «Chrystus i grzesznik». Podstawą pomysłu był wiersz A. K. Tołstoja «Grzesznik», w którym nierządnica doświadcza duchowego oczyszczenia i odrodzenia pod wpływem mocy osobowości Chrystusa.

Kompozycja obrazu opiera się na opozycji dwóch grup: Chrystusa i jego naśladowców oraz kurtyzany, z tłumem jasno ubranych ludzi. podział na dwie części daje obrazowi ideę początkowego antagonizmu i późniejszego łączenia. Drobne szczegóły, napisane ze szczególną starannością, zawierają wiele informacji o bohaterach. Cechy symboliki: białe szaty — symbol czystości; zaniedbane, aczkolwiek bogate stroje — symbol dzikiego życia, dopełniają charakterystykę bohaterów.

Obraz odniósł spektakularny sukces, a artysta otrzymał tytuł akademika Cesarskiej Akademii Sztuk.

Na tym zdjęciu artystka po raz pierwszy zastosowała techniki łączenia skali historycznej działki i efektów plenerowych.