Opis obrazu Izaaka Brodskiego «Park Alley»

Obraz «Aleja parku» należy do pędzla Isaaka Izrailevicha Brodskiego. Prace nad płótnem zakończono w 1930 roku. Centralne miejsce na zdjęciu zajmują ogromne drzewa, najwyraźniej jesiony.

Gałęzie drzew pochylają się do ziemi i jednocześnie rozciągają się w kierunku błękitnego, czystego nieba, podczas gdy same drzewa tworzą szeroką aleję, po której spacerują ludzie.

Na zewnątrz jest słonecznie, aleja parkowa jest dobrze oświetlona, ​​ale drzewa są w cieniu. Sądząc po tych cieniach, jest południe lub popołudnie.

Wiele osób na obrazie ukrywa się pod drzewami i jest zajętych rozmową. W centrum płótna dwoje dzieci, zajęte zabawą i nie zwracają uwagi na otaczające ich dzieci, widz nie widzi, jak te dzieci wyglądają, odwracają się do niego plecami i szepczą między sobą coś, co wygląda całkiem naturalnie.

Dzięki tym bawiącym się dzieciom wydaje się, że widz nie patrzy na obraz, ale na widok, który rozwija się za oknem. Wystarczy wyjść przez drzwi i zanurzyć się w zacienionym chłodzie alei.

Aleja parku jest wystarczająco długa, ale widz nie widzi jej końca. Park jest dość zatłoczony, najprawdopodobniej artysta pracował nad obrazem na wakacjach lub w weekend. Ciekawostką jest to, że większość obrazu jest przypisana nie ludziom, ale drzewom. Ziemia i ludzie zajmują tylko 1/3 płótna, a pozostałe 2/3 oślepiają zielone gałęzie drzew.

Drzewa rozciągają się ku niebu, drzewa są wyświetlane jako cienie na ziemi, czytając i spacerujący ludzie opierają się o drzewa. Odnosi się wrażenie, że dopełnieniem tego płótna są ludzie, a nie drzewa.

«Aleja Parku» to lekki, a wręcz błyszczący obraz, na spojrzenie, które poprawia nastrój każdego człowieka, chce się stać częścią tego płótna i równie beztrosko spacerować po letniej alei. Prostota fabuły sprawia, że ​​obraz ten jest jeszcze bardziej atrakcyjny i realistyczny.