Rozprzestrzenianie się mody na alegorię i ukryte znaczenie wpłynęło także na malarstwo. Artysta stworzył dwa obrazy, które wzajemnie się uzupełniają. To jest „Alegoria Wiary i Alegoria Malarstwa”. Aby zrozumieć ideę mistrza, należy pamiętać, że w tamtych czasach wielką wagę przywiązywano do symboli i tylko wtajemniczeni rozumieli ten tajemny język. Mistrzowie szkoły holenderskiej stworzyli płótna, na których można było dostrzec drugie, a nawet trzecie znaczenie w przedmiotach i szczegółach. Na pierwszy rzut oka jest to zwykła oprawa pracowni artysty. Jeśli jednak przyjrzysz się bliżej dziewczynie znajdującej się przy oknie, zauważysz przemyślenie jej pozy. Głównym zadaniem modelu nie jest pozowanie, ale demonstracja obiektów – symboli. Trąbka i wieniec laurowy to chwała i zwycięstwo, tom historii wskazuje na źródło inspiracji artysty. Kurtyna i maska to atrybuty teatralne.
Możesz je zinterpretować jako wskazanie inscenizacji fabuły obrazu. Można to postrzegać jako przypomnienie, że wszyscy ludzie ukrywają swoją prawdziwą twarz za maską i odgrywają wybraną rolę przez całe życie. Sama dziewczyna jest postrzegana jako muza. Sam artysta nie pokazuje swojej twarzy, jest całkowicie pochłonięty pracą. W każdym geście i pociągnięciu dłoni jest napięcie. Próbuje uchwycić chwilę. Zatrzymaj to na płótnie. Po niektórych szczegółach ubioru możemy założyć, że mamy autoportret Vermeera. Płótno zostało napisane jednym impulsem i nie podlegało późniejszej przeróbce. Mistrz przemyślał to z góry w najdrobniejszych szczegółach. Obraz był bliski artyście i pozostał z nim nawet w trudnych czasach. że wszyscy ludzie ukrywają swoją prawdziwą twarz za maską i odgrywają wybraną rolę przez całe życie. Sama dziewczyna jest postrzegana jako muza. Sam artysta nie pokazuje swojej twarzy, jest całkowicie pochłonięty pracą. W każdym geście i pociągnięciu dłoni jest napięcie. Próbuje uchwycić chwilę. Zatrzymaj to na płótnie. Po niektórych szczegółach ubioru możemy założyć, że mamy autoportret Vermeera. Płótno zostało napisane jednym impulsem i nie podlegało późniejszej przeróbce. Mistrz przemyślał to z góry w najdrobniejszych szczegółach. Obraz był bliski artyście i pozostał z nim nawet w trudnych czasach. że wszyscy ludzie ukrywają swoją prawdziwą twarz za maską i odgrywają wybraną rolę przez całe życie. Sama dziewczyna jest postrzegana jako muza. Sam artysta nie pokazuje swojej twarzy, jest całkowicie pochłonięty pracą. W każdym geście i pociągnięciu dłoni jest napięcie. Próbuje uchwycić chwilę. Zatrzymaj to na płótnie. Po niektórych szczegółach ubioru możemy założyć, że mamy autoportret Vermeera. Płótno zostało napisane jednym impulsem i nie podlegało późniejszej przeróbce. Mistrz przemyślał to z góry w najdrobniejszych szczegółach. Obraz był bliski artyście i pozostał z nim nawet w trudnych czasach. Po niektórych szczegółach ubioru możemy założyć, że mamy autoportret Vermeera. Płótno zostało napisane jednym impulsem i nie podlegało późniejszej przeróbce. Mistrz przemyślał to z góry w najdrobniejszych szczegółach. Obraz był bliski artyście i pozostał z nim nawet w trudnych czasach. Po niektórych szczegółach ubioru możemy założyć, że mamy autoportret Vermeera. Płótno zostało napisane jednym impulsem i nie podlegało późniejszej przeróbce. Mistrz przemyślał to z góry w najdrobniejszych szczegółach. Obraz był bliski artyście i pozostał z nim nawet w trudnych czasach.
(
1 votes, average:
5,00 out of 5)