Opis obrazu Karla Bryullova «Edyp i Antygona»

Malarz, akwarelista, przedstawiciel kierunku akademickiego. Malował portrety i pejzaże, ale sława przyszła mu do głowy jako twórca monumentalnych obrazów historycznych. W obrazach Bryullova poczucie piękna świata ustępuje tragedii i konfliktowi życia, silnym pasjom.

Na pierwszy plan wysuwa się los wielu ludzi. Płótna wypełnia dramat akcji, połączony z plastyczną perfekcją postaci i zastosowaniem romantycznej zasady iluminacji. Malarstwo o tematyce antycznej «Edyp i antygona» oraz «Pokuta poliniksu» stało się dla artysty przepustką do studiów we Włoszech.

Kompozycja obrazu «Edyp i Antygona» jest prosta i jednocześnie genialna. Napisany na temat mitologiczny, na zamówienie, nosi jednak ślad osobowości artysty. Udało mu się połączyć akademicki, realistyczny styl pisania i romantyczną dbałość o losy bohaterów. Dwie postacie stoją na tle niedostępnych i szorstkich skał. Zmęczony, ale wciąż silny starzec i młoda dziewczyna. Opierają się i wspierają jednocześnie. Niesamowity kontrast ciemnych ubrań i twarzy Edypa oraz jasnych ubrań Antygony tworzą całość.

Bardziej szczegółowo zarysowana jest twarz Edypa, widać w niej zmęczenie i czułość. Próbuje nie tyle polegać na dziewczynie, ile przytulać i chronić. W dłoni trzyma laskę, jako dodatkowe wsparcie w zmiennym losie. Skały chronią ich plecy, tworzą tło i są jednocześnie symbolem nienaruszalności i stabilności świata. Plastyczność sylwetki Antygony podkreśla blask światła.

Malarstwo wielkiego mistrza stało się syntezą kierunków akademizmu i późnego romantyzmu.