Akwarela powstała w 1849 roku.
Widzimy grupę ludzi spacerującą po Maderze. Artysta całą swoją uwagę skupił na wózku inwalidzkim o nietypowym kształcie. Jest zaprzężony w woły. Panie i dwaj panowie usiedli wygodnie w takim egzotycznym powozie. Ludzie są specjalnie podkreślani, aby podkreślić ich wyjątkową pozycję. Dopiero potem wzrok widzów kieruje się już na tych jeźdźców, którzy towarzyszą tej wspaniałej bryczce.
Malarz zastosował w swoich akwarelach niezwykle jasne kolory. Cały krajobraz wydaje się być wypełniony słońcem od wewnątrz. Odczuwamy to nie tylko w każdym źdźbło trawy i liściach, ale także w głównych bohaterach tej wspaniałej kreacji. Każda figura jest malowana z niezwykłą umiejętnością.
Odczuwamy szczególny ruch, który jest przekazywany przez pozycję i obrót głowy wszystkich ludzi. Pełne wdzięku konie i silne woły są bardzo realistyczne i niezwykle bystre. Są tak rzeczywiste, że wydaje się, że słychać stukot kopyt i skrzypienie kół.
Z jednej strony fabuła jest bardzo egzotyczna. Ale jednocześnie jest to tak proste i zwyczajne, jak to tylko możliwe. Artysta sprawia, że widzowie czują, że nie ma tu nic specjalnego. Ten rodzaj spaceru był powszechną rozrywką bogatych ludzi na Maderze. Bryullov właśnie zobaczył jedną taką scenę i uchwycił ją na swojej akwareli, umiejętnie łącząc ją z mistrzowsko malowanym pejzażem.
Realistyczna, a zarazem dość egzotyczna fabuła tej kreacji jest na tyle realna, że nie wydaje nam się, by ktoś specjalnie pozował dla artysty. Ten obraz życia, uchwycony tak realistycznie, jak to tylko możliwe, tworzy niesamowicie słoneczny, pełen radości nastrój. Bogactwo światła i barwna kompozycja, dopracowana w najmniejszym szczególe, świadczą o niezwykłych umiejętnościach artysty, dla którego wszystkie szczegóły są istotne.
Opis obrazu Karla Bryullova «Spacer»